Być jak Jerzy Stuhr

Marcin Liber przenosi na scenę opolskiego teatru scenariusz Wodzireja Feliksa Falka. Raczej nie po to, żeby szukać pęknięcia w poczciwym zrazu Lutku Danielaku, tego, które sprawiło, że stał się takim koncertowym gnojkiem. Bardziej żeby pokazać, że gotowych Danielaków jest już cała armia, a ich wrogie przejęcie balu skończy się źle dla nas wszystkich.

Henryk Mazurkiewicz

Determinacja jako pierwiastek

Jednym z największych atutów Skłodowskiej-Curie w mowie obronnej jest świadome wykorzystanie teatru formy.

Małgorzata Komorowska

Gra o piękno

Il trionfo del Tempo e del Disinganno (Triumf Czasu i Prawdy), reż. Waldemar Raźniak, Polska Opera Królewska

‍

Henryk Mazurkiewicz

Sapere aude

Immanuel Kant, reż. Agnieszka Olsten, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu

Teatralny.pl

Lata, reż. Tomasz Fryzeł, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie

Zuzanna Berendt

Recenzje

Portret kobiety z historią w tle

Zuzanna Bojda i Tomasz Fryzeł zdecydowali się rozpisać biograficzną prozę Ernaux na pięć aktorskich głosów.

Call Me Jay, reż. Agata Maszkiewicz, Teatr Komuna Warszawa

Alicja Müller

Recenzje

Raz, dwa, trzy... światło patrzy!

Heading 1

Heading 2

Heading 3

Heading 4

Heading 5

Heading 6

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur.

Block quote

Ordered list

Item 1
Item 2
Item 3

Unordered list

Item A
Item B
Item C

Text link

Bold text

Emphasis

^Superscript

_Subscript

Scena w Call Me Jay przypomina jakieś studio – muzyczne, filmowe albo fotograficzne, które przed chwilą ktoś w pośpiechu i dość niedbale obrabował.

Wielki zły lis, reż. Tomasz Maśląkowski, Teatr Animacji w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Chylę czoła przed animacją (który to już raz?)

Heading 1

Heading 2

Heading 3

Heading 4

Heading 5

Heading 6

Block quote

Ordered list

Item 1
Item 2
Item 3

Unordered list

Item A
Item B
Item C

Text link

Bold text

Emphasis

^Superscript

_Subscript

Tym razem specjaliści od teatru animacji stanęli przed nie lada wyzwaniem, zainscenizowali bowiem słynny francuski komiks Benjamina Rennera Wielki zły lis.

Piekło – Niebo, reż. Jakub Krofta, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Supermama w zaświatach

Heading 1

Heading 2

Heading 3

Heading 4

Heading 5

Heading 6

Block quote

Ordered list

Item 1
Item 2
Item 3

Unordered list

Item A
Item B
Item C

Text link

Bold text

Emphasis

^Superscript

_Subscript

Jak rozmawiać z dziećmi o śmierci najbliższych im osób? Jak poradzić sobie ze startą? Gdzie można trafić, kiedy się umrze? Jak wyglądają zaświaty? Czy Bóg jest wszechmocy i jest w stanie odwrócić fatalny los? Czy piekła i diabłów trzeba się bać? Te i inne pytania pojawiają się w błyskotliwej sztuce Marii Wojtyszko Piekło – Niebo, wyreżyserowanej w Teatrze Narodowym przez Jakuba Kroftę.