Ja, Hamlet, reż. Anna Wieczorek, Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smołki

Dlaczego to musi być takie trudne?!

Reżyserka spektaklu, Anna Wieczorek, zaproponowała, by Hamleta ujrzeć nie jako młodego mężczyznę, lecz osobę na granicy nastoletniości.

Festiwal Najmłodszych, Poznań, 3–6 lipca 2025

Nad morzem możliwości

Organizatorkom i organizatorom Festiwalu Najmłodszych udało się stworzyć „święto dziecięcego patrzenia na świat, które przywraca dorosłym czułość i blask”.

Koordynacja scen intymnych w teatrze i filmie. Skrzynka z narzędziami, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza, Warszawa 2024 r.

Lepiej jest lepiej

Jedno z zasadniczych pytań brzmi: jak pogodzić bezpieczeństwo i dobrostan osób tworzących spektakl lub film z troską o szeroko rozumianą wolność artystyczną?

Seks na scenie. Najlepsze praktyki, na i techniki koordynacji scen intymnych w teatrze, Chelsea Pace, współpraca Laura Rikard, przeł. Piotr Sut, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza

Ćwiczenie granic

Seks na scenie Pace i Rikard pisały z zacięciem manifestu — z jasno określoną intencją zmiany języka i praktyk pracy nad scenami intymnymi.

Dzieci z Bullerbyn, reż. Tomasz Maśląkowski, Opolski Teatr Lalki i Aktora

Zabawa w zabawy

W Dzieciach z Bullerbyn reżyser uchwycił dziecięcą energię, bezpośredniość i zachwyt światem.

Quo vadis, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni

Czułe imperium

Twórcy umiejętnie równoważą melodramat i patos, epikę i lirykę, dzięki czemu świat Quo vadis pochłania, uwodzi, przeraża i fascynuje.

Maria Skłodowska-Curie w mowie obronnej, reż. Mariusz Wójtowicz, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Stowarzyszenie K.O.T.

Determinacja jako pierwiastek

Jednym z największych atutów Skłodowskiej-Curie w mowie obronnej jest świadome wykorzystanie teatru formy.

Immanuel Kant, reż. Agnieszka Olsten, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu

Sapere aude

Immanuel Kant to jedno z tych przedstawień, do których przekonujesz się – o ile w ogóle się przekonujesz – powoli: krok po kroku.

Anomalia, reż. Natasza Sołtanowicz, Teatr Narodowy im. Marin Sorescu w Krajowej w Rumunii

Rumuńska anomalia polskiej reżyserki

Anomalia została pomyślana jako emocjonalny i semantyczny rollercoaster. Przedstawienie świadomie i sprawnie igra z naszymi przyzwyczajeniami odbiorczymi.

François Kahn, Ogród. Rzecz o pracy parateatralnej Jerzego Grotowskiego w latach 1973–1985 redakcja Dariusz Kosiński, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, żywosłowie, Wrocław – Kraków 2024.

No engineering, gardening!

Na zdjęciu zamieszczonym już na drugiej stronie Ogrodu – jednym z zaledwie dwóch w całej książce – Grotowski przypomina... olbrzymią żabę.