Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka w Warszawie, Era Wodnika, reż. Małgorzata Warsicka

Grzybki z barszczem

Spektakl o hipisach? Kończy się tak, jak myślicie – piosenką Let the Sunshine In. Piszę to od razu, bo nie wszyscy widzowie mają tyle cierpliwości, żeby obejrzeć Erę Wodnika do końca. Trudno ich za to winić.

Ubu Król, reż. Konrad Dworakowski, Grupa Coincidentia, Teatr Chorea

Polacy i nic

Historyczny teatr absurdu to dziś świeża publicystyka. Ubu Król w reżyserii Konrada Dworakowskiego najlepszym na to dowodem.

Co dla Pani/Pana znaczy być szczęśliwą/ym, reż. Katarzyna Szyngiera, Muzeum Powstania Warszawskiego

Powstańcy

Powstańcy, jak to Polacy, mają o powstaniu różne zdanie. A co myślą na inne tematy? Reżyserka Katarzyna Szyngiera zadała im pytanie: „Co dla Pani/Pana znaczy być szczęśliwą/ym?”. Z odpowiedzi powstał spektakl wyprodukowany przez Muzeum Powstania Warszawskiego, które od lat zaprasza artystów teatru do upamiętnienia rocznicy antyniemieckiego zrywu.

Kobieta samotna, reż. Anna Smolar, Teatr Powszechny w Warszawie

Piosenka

Kobieta samotna to znakomite kreacje aktorskie i świetna reżyseria – jak na najlepszy spektakl sezonu przystało.

Czy istnieje dziś w Polsce teatr psychologiczny i co to właściwie znaczy?

Spirala

Spirala

Czy istnieje dziś w Polsce teatr psychologiczny i co to właściwie znaczy?

Wczoraj byłaś zła na zielono w reż. Anny Augustynowicz, Teatr Dramatyczny im. G. Holoubka w Warszawie.

Ty, my, rytmy

Anna Augustynowicz wyreżyserowała przedstawienie ciężkie i ostre, chwilami przytłaczające i trudne do zniesienia. Zdarła całą czułość.

To robi ciary

W każdej kulturze są teksty, o których wszystko powiedziano, a mimo to wciąż chcemy o nich mówić.

Rozmowa z Ewą Hevelke i Michałem Januszańcem – o filmie Dziady. Tytuł roboczy.

Heidegger? Denaturat, reż. Katarzyna Krakowiak-Bałka, Mirosław Bałka, Komuna Warszawa

Udeptywanie

Udeptywanie
Performans Heidegger? Denaturat w Komunie Warszawa nie edukuje widzów i myśli filozofa nie tłumaczy. Coś z niej jednak wydobywa i przybliża.
Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka w Warszawie

Antynomia

Antynomia
Zdawać by się mogło, że spektakl Smolar jest przykładem teatru klarownego, oszczędnego i przejrzystego.
Stara kobieta wysiaduje, reż. Irena Jun, Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie

Aktorka mówi tekst

Aktorka mówi tekst
Teatr odsłania swój rdzeń – miękki i ciepły, tak jak miękkie i ciepłe jest ludzkie ciało.