14. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy „W formie”, Teatr Chorea, 21–31 sierpnia 2025

Retroperspektywy w formie
Kuratorzy dobierając wydarzenia na Retroperspektywy, chcieli rozwinąć refleksję nad tym, w jakiej formie – to znaczy kondycji – są dziś artyści i artystki, widzowie i widzki, całe społeczeństwo.
Żywot i śmierć pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia, reż. Łukasz Kos, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

Żywot Libkina, makkartyzm i MAGA
Kos – mam do takiego teatru olbrzymią słabość, onieśmiela sceniczną maszynerią. Pytanie: „Jak to jest zrobione?” widz stawia sobie więcej razy, niż byłby w stanie zliczyć.
Teach Me Not!, chor. Wojciech Grudziński, Nowy Teatr w Warszawie, Zodiak – Centre for New Dance Helsinki

Układ dążący do nierównowagi
Teach Me Not! jest propozycją, która wywraca stolik, przy którym w ostatnich latach toczą się rozmowy na temat rewizji przemocowych metod nauczania i modelowania relacji nauczyciel – uczeń.
Być jak uchodźca
Magdalena Drab podjęła ambitną próbę stworzenia moralitetu, przypowieści o przypadkach osób zbędnych, zmuszonych do ucieczki, wiecznych tułaczy.
Grzybki z barszczem
Spektakl o hipisach? Kończy się tak, jak myślicie – piosenką Let the Sunshine In. Piszę to od razu, bo nie wszyscy widzowie mają tyle cierpliwości, żeby obejrzeć Erę Wodnika do końca. Trudno ich za to winić.
Człowiek i bóstwa
Nie znaliśmy dotąd Mondonville’a, autora Tytona i Aurory, a przecież dzięki Polskiej Operze Królewskiej mógł wzbudzić ciekawość i muzyczny zachwyt.
Farsa na trzy sypialnie
Z miłości Radosława B. Maciąga na podstawie sztuki Alana Ayckbourna to teatr manifestacyjnie osadzony w tradycji komedii obyczajowej – kameralny i niespieszny.













