14. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy „W formie”, Teatr Chorea, 21–31 sierpnia 2025

Retroperspektywy w formie

Kuratorzy dobierając wydarzenia na Retroperspektywy, chcieli rozwinąć refleksję nad tym, w jakiej formie – to znaczy kondycji – są dziś artyści i artystki, widzowie i widzki, całe społeczeństwo.

Żywot i śmierć pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia, reż. Łukasz Kos, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

Żywot Libkina, makkartyzm i MAGA

Kos – mam do takiego teatru olbrzymią słabość, onieśmiela sceniczną maszynerią. Pytanie: „Jak to jest zrobione?” widz stawia sobie więcej razy, niż byłby w stanie zliczyć.

Teach Me Not!, chor. Wojciech Grudziński, Nowy Teatr w Warszawie, Zodiak – Centre for New Dance Helsinki

Układ dążący do nierównowagi

Teach Me Not! jest propozycją, która wywraca stolik, przy którym w ostatnich latach toczą się rozmowy na temat rewizji przemocowych metod nauczania i modelowania relacji nauczyciel – uczeń.

Rusza kolejna edycja Konkursu na Najlepszy Spektakl Teatru Niezależnego „The Best OFF”.

6. edycja Konkursu na Najlepszy Spektakl Teatru Niezależnego „The Best Off”

Rusza kolejna edycja Konkursu na Najlepszy Spektakl Teatru Niezależnego „The Best OFF”. Do 15 września 2025 roku można zgłaszać spektakle, których premiera odbyła się nie wcześniej niż 1 listopada 2022.

ANIMA. XX Międzynarodowy Festiwal Wyobraźni i Możliwości Teatru Lalek, Olsztyński Teatr Lalek

Wyobraźnia i możliwości. Festiwal ANIMA w Olsztynie

Po dekadzie niebytu wydarzenie organizowane przez Olsztyński Teatr Lalek – niegdyś kształtujące znacząco teatralny krajobraz Warmii i Mazur – odrodziło się z rozmachem i pomysłem.

U mnie wszystko w porządku, reż. Cezary Tomaszewski, STUDIO teatrgaleria

„Coś opowiem, coś przytańczę”

Tomaszewski sięga po rozmaite ślady po performansie Bajana – scenariusz z didaskaliami, partytury muzyczne, kostiumy, rekwizyty, wreszcie dokumentację dźwiękową, która niejednokrotnie wybrzmiewa symultanicznie ze śpiewem reżysera.

‍Śmierć i dziewczyna, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Zło wciąż może być banalne

Śmierć i dziewczyna Ariela Dorfmana to, zdawałoby się, samograj: świetnie napisane dialogi, szereg istotnych problemów moralnych, wyrazisty, odpowiednio zniuansowany rysunek postaci.

Ubu Król, reż. Konrad Dworakowski, Grupa Coincidentia, Teatr Chorea

Polacy i nic

Historyczny teatr absurdu to dziś świeża publicystyka. Ubu Król w reżyserii Konrada Dworakowskiego najlepszym na to dowodem.

Moniuszko we fraku

Straszny dwór w reżyserii Davida Pountneya to raczej próba przemiany naszego sposobu postrzegania dzieła Moniuszki niż odkrycie jakiejś szczególnej złożoności samego utworu.