Odpowiedzialności kuratorki i badaczki
Osobiście uważam, że moim zadaniem jako kuratorki i badaczki współczesnych praktyk artystycznych jest oglądanie i nazywanie. Jeśli nie pojawia się gest nazywania zjawisk, to możemy coś przeoczyć. A mówiąc bardziej brutalnie – przejdzie to niezauważone. Jestem za tym, żebyśmy jako badacze i badaczki nie czekali, aż dyskurs się ustabilizuje, tylko go tworzyli na żywo.
Zobaczmy razem, jak tam jest
Zobaczmy razem, jak tam jest
Czerpię z odkrywania, czym jest żałoba i przeżywanie straty, i z tego, jak trudny, ale i piękny jest to proces, to otwarcie się, spojrzenie na siebie w momencie, gdy wszystko się zawala i znika. Rozmowa z Daną Chmielewską, choreografką, tancerką, performerką.
Półcienie
Bliskie jest mi myślenie wspólnotowe. Rozmowa z Agnieszką Glińską, dyrektorką artystyczną Teatru Studio w Warszawie.
Szukam dla siebie nowego języka
Istnieje takie przekonanie, że dla dzieci to się łatwiej pisze, machnie się bajeczkę i jest fajnie, a dla dorosłych to trzeba to przetrawić przez bebechy. Rozmowa z dramatopisarką Maliną Prześlugą.
Testowanie idei
Rozmowa z Bartoszem Frąckowiakiem, reżyserem spektaklu Afryka w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.
A Bóg się będzie śmiał
Lalkarze już wyrośli z kompleksu, że teatr lalek to teatr dla dzieci. Rozmowa z Markiem b. Chodaczyńskim i Markiem Żurawskim, dyrektorami Festiwalu „Lalka też Człowiek”.
