Bardziej masuję niż nakłuwam

Sztuka ma uzdrawiającą moc, a zdrowie jest wtedy, gdy się dobrze czujemy w swoim ciele. W teatrze, jak po dobrym masażu, powinniśmy mieć poczucie, że wróciliśmy do domu. Rozmowa z reżyserem Pawłem Passinim.

Klasyk trendsetterstwa

Rynek teatralny jest dzisiaj bardzo ciekawy i nie jest to jedynie Jarzyna i Warlikowski ze swoim teatralnym ojcem Krystianem Lupą. Rozmowa z reżyserem Grzegorzem Jarzyną.

Cricoteka po przeprowadzce

Nie sposób mówić dziś o sztuce Tadeusza Kantora bez odniesienia do współczesności oraz prób usytuowania jego twórczości w kontekście nowych zjawisk artystycznych. Rozmowa z Natalią Zarzecką, dyrektor Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka.

Teatr jako powrót do starych historii

Opowiadać prosto jest trudniej. Trzeba się naprawdę czasem namęczyć, żeby do widza dotarł zrozumiały komunikat. Rozmowa z reżyserem Michałem Zadarą.

Dotknij Teatru – niech się święci!

To, co udało się nam zrobić przy tym projekcje – tutaj w Łodzi – to właśnie namówienie większości grup związanych z szeroko pojętym życiem teatralnym do świętowania. Rozmowa z Anną Ciszowską, koordynatorką i pomysłodawczynią projektu Dotknij Teatru.

Przestaliśmy myśleć o teatrze tańca, a zaczęliśmy o tańcu samym w sobie

Polski taniec jest dyskryminowany przez władzę w stosunku do polskiego teatru dramatycznego. Rozmowa z Tomaszem Bazanem, tancerzem i reżyserem.

Teatr osobisty

Coraz częściej artyści zaczynają narzucać dyskurs wykraczający poza ich kompetencje i mandat. Mandatem jest robić spektakle, a nie wpływać na politykę mediów opisujących teatr. Rozmowa z aktorem i tłumaczem, Jackiem Poniedziałkiem.

Teatr bliskiego kontaktu

Teatr, który „puka do drzwi” lub zaprasza kilka osób do piwnicy Teatru Szwalnia, także jest aktem niezgody i wyjścia poza narzucone przez współczesną rzeczywistość, również teatralną, formy kontaktu. Rozmowa z Marcinem Brzozowskim, reżyserem Teatru Szwalnia.

Doświadczenie tańczenia

Rozmowa z Agatą Chałupnik, badaczką, praktyczką, tanguerą

Taniec jest postrzegany jako coś kobiecego, więc tańczący mężczyzna bywa postrzegany jako zniewieściały, jako niemężczyzna. W rezultacie wielu chłopców unika nie tylko szkół baletowych, ale po prostu tańczenia. To negatywne sprzężenie zwrotne: im bardziej mężczyzn w tańcu brakuje, tym silniejszy jest stereotyp, że taniec jest niemęski.

Wierzę w mój gust

Jestem przekonany, że ryzykowne artystycznie eksperymenty, ale i tradycyjne realizacje tak samo wnikliwie mogą podejmować próby rozpoznania i zrozumienia rzeczywistości.

Rozmowa z Piotrem Ratajczakiem, dyrektorem artystycznym Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu

Układam klocki na nowo

Zmiana profilu to duże wyzwanie, ale wierzę, że ma szansę się udać. Dlatego podstawą naszego programu, który układam z Janem Czaplińskim, cenionym dramaturgiem, tłumaczem i wykładowcą, są wartości.

Rozmowa z Katarzyną Sołtys, dyrektorką Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze