“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Priscilla. Królowa pustyni, reż. Cezary Tomaszewski, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
Magda Piekarska
Recenzje

Dragi do schrupania

Dragi do schrupania
Priscillę. Królową pustyni w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego chciałoby się jeść łyżkami. Musical bawi, wzrusza, jest jak pastylka szczęścia, wprawiająca w znakomity nastrój. W świecie pastelowej tęczy drzemie jednak wywrotowy potencjał.
Piotruś Pan. W cieniu dorosłości, reż. Przemysław Jaszczak, Teatr PAPAHEMA, Teatr Ludowy w Krakowie
Zuzanna Berendt
Recenzje

Z niektórych bajek warto wyrosnąć

Z niektórych bajek warto wyrosnąć
W spektaklu prezentowanym na scenie krakowskiego Teatru Ludowego performerzy nie tylko tworzą interesujące i wyraziste postaci, ale też z wyczuciem rytmu i wrażliwością wobec reakcji publiczności napędzają teatralną maszynerię.
Niesamowite przygody skarpetek, reż. Zbigniew Stryj, Teatr Nowy w Zabrzu.
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Tajemne kryjówki skarpetek

Tajemne kryjówki skarpetek
Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek Justyny Bednarek to książka, której siła tkwi w prostocie wybranego tematu i jego nieoczekiwanych rozwinięciach.
Przełamując fale, reż. Ana Nowicka, Teatr Barakah w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Czy chcemy być wolni?

Czy chcemy być wolni?
Przełamując fale Any Nowickiej wybrzmiewa inaczej niż film von Triera. Owszem, nadal istotne okazuje się pytanie o granice poświęcenia „w imię miłości”, ale mnie zainteresowała inna kwestia, najważniejsza w krakowskim przedstawieniu
Figura, tor, płaszczyzna, choreografia: Marta Bury, Teatr O.de.la
Dominik Gac
Recenzje

Czarny róż

Czarny róż
Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.
Ameryka, reż. Julia Holewińska, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy
Anna Jazgarska
Recenzje

Wynalezienie Ameryki

Wynalezienie Ameryki
Tekst Holewińskiej i Szerszenia jest gęsty, erudycyjny, ale mimo tego – niezwykle komunikatywny.
Znachor, reż. Jakub Roszkowski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Magda Piekarska
Recenzje

Znachor w świątyni kiczu

Znachor w świątyni kiczu
Jakub Roszkowski w Teatrze im. Słowackiego próbuje opowiedzieć Znachora na nowo. Współczesnym językiem, który zakłada ironię i dystans wobec łatwych wzruszeń, bierze w nawias historię opowiedzianą przez Tadeusza Dołęgę-Mostowicza. Jej bohater nie poddaje się jednak tak łatwo.
Gęsi – ludzie – łabędzie, reż. Alaksandar Harcujeŭ, Niezależna Grupa Teatralna „Kupałowcy”
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Wtedy się przygotuj

Wtedy się przygotuj
Spektakl Harcujeŭa potrafi więc wprawić w zadumę, ale też rozśmieszyć. Dzięki zaś wyjątkowemu przepływowi energii między publicznością a aktorkami i aktorami jest żywy, wciągający i angażujący.

PRZECZYTAJ TEŻ

Magda PiekarskaJeszcze będzie normalnie
Hanna Raszewska-KursaSfera podróżujących myśli
Olga KatafiaszZbędne marzenia
Piotr OlkuszFoka Hela w swojej bajce
Mirosław Kocur Traktat o niewidzeniu
Joanna OstrowskaJak długo trwa wojna?

Bądź na bieżąco