Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Sen srebrny Salomei, reż. Piotr Cieplak, Teatru Modrzejewskiej w Legnicy

Szarzy ludzie, krwawy los

Aktorzy Modrzejewskiej znakomicie wygrywają balans między dystansem wobec swoich postaci a zaangażowaniem, tak jakby wchodzili w swoich bohaterów połowicznie, jedną nogą, jednocześnie bacznie im się przyglądając.

Dekalog, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Dekalog bez metafizyki

Dekalog pozbawiony metafizyki zamienia się w serię obyczajowych, publicystycznych historyjek.

Ślimak i Lew, czyli bajka o Niedźwiadku, Smoku, Pani Królik, Rycerzu, Mrówce, Dinozaurze, pięciu Jaszczurkach, Fenku, Stworkach i Magicznym Prostokącie, reż. Artur Romański, Teatr Animacji w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Najmłodsza dramaturgia nadchodzi!

Obecne na widowni poznańskiego Teatru Animacji dzieci oraz ich opiekunowie i opiekunki obejrzeli prapremierową inscenizację tekstu Leonarda Delimaty pod tytułem Ślimak i Lew.

Marat/Sade, reż. Marcin Liber, Wrocławski Teatr Współczesny

Mirosław Kocur

Recenzje

Jet lag

Śmierć Marata w finale wrocławskiego spektaklu nie staje się wydarzeniem traumatycznym, a jest tylko banalnym i pustym, choć pięknie zainscenizowanym widowiskiem.

Aria di potenza, reż. Krystian Lada, Studio teatrgaleria w Warszawie

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje

Opera, polityka, płeć

Aria di potenza Krystiana Lady to brawurowa mieszanka opery i performansu politycznego, która pokazuje, że związki między tymi dwiema sferami są nie tylko znacznie głębsze, niż nam się wydaje, ale też historycznie uwarunkowane.

Zemsta, reż. Krzysztof Jasiński, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Teatr wypróbowany

Satysfakcji publiczności ze spędzonego wieczoru upatrywałbym nie w tym, że Krzysztof Jasiński znalazł jakiś sposób, by dowieść, że Zemsta jest klasyką wiecznie żywą, ale w postawieniu przez niego na teatralny mechanizm oparty na stworzeniu w widzu przekonania, że owocnie spędził wieczór.

Dydona i Eneasz, reż. Tomasz Cyz, Warszawska Opera Kameralna w Warszawie

Małgorzata Komorowska

Recenzje

Sprawa pani Dydony

Dydona i Eneasz Henry'ego Purcella to jedna z niewielu najstarszych oper, które obecne są w repertuarach dzisiejszych teatrów i na współczesnych płytach.

Niewolnica Isaura, reż. Martyna Majewska, Teatr Dramatyczny im. Szaniawskiego w Wałbrzychu

Magda Piekarska

Recenzje

Isaura. Historia przemocy

Dziś, kiedy „brazylijski serial już nie cieszy jak kiedyś”, duet Agnieszki Wolny-Hamkało i Martyny Majewskiej mówi „sprawdzam” temu, co nas w Niewolnicy Isaurze kręciło i co – być może – wciąż nas w niej podnieca.