Maciej Podstawny odważnie rzuca nas w bliżej nieokreśloną przyszłość. W Opowieściach plemiennych czas jest bohaterem na równi z innymi.

W projekcie Kocham cię. Ja ciebie też nie. Serge Gainsbourg Cezary Studniak występuje pod trzema postaciami: jako reżyser, główny aktor i autor scenariusza.

Passini to jednak nie Pasolini. Bramy raju są półtoragodzinnym wideosmętem o niczym.

To, co do nas przemawia, to ironia i bunt, dlatego widzieliśmy w Gustawie wcielenie młodzieńczego zrywu, jakiejś niezgody na świat. Rozmowa z Bartoszem Porczykiem, odtwórcą roli Gustawa w Dziadach w reżyserii Michała Zadary.

Dwie godziny lśniącej niczym binokle Groucho Marxa zabawy i tylko jeden mały smuteczek zapewnia widzom Coppelia Léo Delibesa we wrocławskiej operze.

Przedstawiając swoje propozycje programowe dla Współczesnego wyraziłem wiarę, że jest możliwa debata publiczna dopuszczająca różne racje. Rozmowa z Markiem Fiedorem, dyrektorem Wrocławskiego Teatru Współczesnego.

Pięć pięknych kobiet zanikało na moich oczach przez siedemdziesiąt pięć minut podczas próby generalnej Historii brzydoty, najnowszej premiery Wrocławskiego Teatru Pantomimy.

Spektakl Remigiusza Brzyka to dyplom studentów wrocławskiej PWST, lecz przez półtorej godziny części pierwszej na scenie nie zdarzyło się nic, co moglibyśmy uznać za artystyczne wyzwanie lub przejaw talentu.

Będzie to przede wszystkim tradycyjne muzeum, gromadzące wszelkie materiały dotyczące życia teatralnego we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Rozmowa z profesorem Januszem Deglerem o planach powołania Muzeum Teatralnego we Wrocławiu.

„Dwudziesta zero cztery. Tu akademickie Radio LUZ” – zapowiedź w głośnikach ucina wrzawę. „Ze sceny Wrocławskiego Teatru Współczesnego zaczynamy transmisję Radia Armageddon”.