Car Samozwaniec Adolfa Nowaczyńskiego w inscenizacji Jacka Głomba to spektakl, na który warto spóźnić się godzinę.

Konferencja ptaków nie jest opowieścią o metamorfozach, jest traktatem o wędrowaniu. O szukaniu niemożliwego, o ściganiu marzenia o idealnym porządku świata.

Siła i ostateczny sukces Księcia Niezłomnego wiążą się głównie, w moim odczuciu, z centralną tutaj kreacją aktorską. Co więcej – podstawowe elementy teorii Grotowskiego znajdują w tym właśnie dziele aktora kształt sprawdzalny już nie na prawach demonstracji metody, ale już w fazie najpiękniejszego owocowania.

Tyle dawnej IMKI. Nacieszyliśmy się nią, krótko, bo krótko, ale jednak. Co dalej? Doniesienia prasowe zabrzmiały naprawdę hiobowo, a oficjalne oświadczenie Karolaka miało w sobie coś z ultimatum: chcecie, by upadł fajny, ambitny, prywatny teatr?

Opiszę tegoroczny Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych w Jeleniej Górze tak, jakbym opisywał charakter nowo poznanej osoby.

Może Brave Festival potrzebuje własnego griota, który zbierze nagromadzone przez tyle edycji historie?

Saksofonista, strych, kozik, wersalka, świątek, aktor. Tyle wystarczyło Markowi Biskupowi, by opowiedzieć historię życia i zebrać gromkie brawa.

Na każdym roku jest po kilka osób, które marzą o pracy w teatrze i żywym kontakcie z widzem. Reszta myśli po prostu o karierze w serialach lub w kinie. Rozmowa z Krzysztofem Kulińskim, Dziekanem Wydziału Aktorskiego wrocławskiej PWST.

Powiedziałem kiedyś, że tu w Jeleniej Górze jest czakram polskiego teatru. Wydarzyło się tutaj tyle rzeczy ważnych dla historii, że nie można o tym zapominać. Rozmowa z Piotrem Jędrzejasem, dyrektorem Teatru im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze.

Czy dyrektor Fiedor nie czyta sztuk przed skierowaniem ich do produkcji?