Gargantua i Pantagruel, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu, koprodukcja z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu

Grówno (nasze powszednie)
Grówno (nasze powszednie)
Jakub Skrzywanek czyta Gargantuę i Pantagruela jak przypowieść, w której losy bohaterów metaforycznie splatają się z dziejami świata.
Ludożerstwo czy dieta ludzka?
Ludożerstwo czy dieta ludzka?
Jerzy Czech wykonał doprawdy wspaniałą pracę translatorską, zaproponowawszy nam pozycję, która będzie jedynie zyskiwała na aktualności.
Nie tylko o Polsce
Nie tylko o Polsce
Książkę Wandy Świątkowskiej nie tylko uważam za świetne opracowanie podjętego przez autorkę zagadnienia, ale też najzwyczajniej ją lubię.
Scena/ekran: Mnich Artaud
Scena/ekran: Mnich Artaud
Po szeregu filmów, w których w roli protagonisty występował niezastąpiony William Szekspir, zacząłem zastanawiać się nad tym, kogo z wielkich ludzi teatru rzeczywiście mógłbym zobaczyć na ekranie.
A, B, C
A, B, C
Wzór… to przykład teatru, którego centrum stanowi słowo. Świat wyłania się tu z języka i w języku wyczerpuje.