“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Codzienne rytuały przetrwania, reż. Barbara Prądzyńska
Juliusz Tyszka
Recenzje

C’est la vie

C’est la vie
O tym, co warto, a czego nie warto, mówi nam cały projekt Barbary Prądzyńskiej pod tytułem Codzienne rytuały przetrwania, którego zwieńczeniem jest ten spektakl.
Niemęski. Dramat na (nie)jednego aktora, reż. Daria Kubisiak, Pustostan, reż. Ewa Mikuła, drzwi otwierają się, reż. Daria Kopiec
Zuzanna Berendt
Recenzje

Teksty i głosy

Teksty i głosy
Zorganizowany przez Narodowy Stary Teatr w Krakowie konkurs dramaturgiczny „Młod(sz)a Polska”, miał za zadanie stworzyć przestrzeń dla „głosu młodego pokolenia”. W tym metaforycznym sformułowaniu można dostrzec pewnego rodzaju sprzeczność.
Rinaldo, reż. Jarosław Kilian, Polska Opera Królewska w Warszawie
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Moc czarownicy

Moc czarownicy
Rinaldo otworzył piąty sezon działalności Polskiej Opery Królewskiej, i – nowość w tej działalności – Festiwal Oper Barokowych 2021.
Lalka Kafki, reż. Marek Zákostelecký, Wrocławski Teatr Lalek
Mirosław Kocur
Recenzje

Kafka, czyli Chińczyk

Kafka, czyli Chińczyk
Siedem lat temu Zákostelecký wystawił we Wrocławskim Teatrze Lalek rewelacyjną inscenizację Czarodziejskiego fletu. Kafka go jednak pokonał. Zresztą nie jego pierwszego.
Piknik pod Wiszącą Skałą, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy
Malwina Głowacka
Recenzje

Nie każcie nam zakładać gorsetów

Nie każcie nam zakładać gorsetów
W Teatrze Narodowym Lena Frankiewicz realizuje Piknik pod Wiszącą Skałą w nowej adaptacji scenicznej Małgorzaty Anny Maciejewskiej.
Tak sobie w kosmosie pływam, reż. Dorota Abbe, Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Czasem się wzruszam

Czasem się wzruszam
Wielką zasługą realizatorów przedstawienia Tak sobie w kosmosie pływam jest to, że pozwolili trzem tragicznym historiom po prostu wybrzmieć, nie wspomagając owego wybrzmienia inscenizacyjnymi podpórkami.
Listy na (nie)wyczerpanym papierze, reż. Sławomir Narloch, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Ciekawiej niż Osiecka z Przyborą

Ciekawiej niż Osiecka z Przyborą
Sceniczna wyobraźnia Sławomira Narlocha sięga w tym spektaklu hen poza horyzont, aż po sam Księżyc. Obrazy rodzą się z błahostek, a poetyckie metafory odbijają od drobiazgów.
Techno Rzeczpospolita, reż. Marcin Liber, Akademia Sztuk Teatralnych we Wrocławiu
Magda Piekarska
Recenzje

Techno krzepi

Techno krzepi
W technoparty na Akademii Sztuk Teatralnych Marcin Liber daje studentom-dyplomantom niezły wycisk.
Anna Jazgarska
Recenzje

Bliżej

Wiele dzieje się w tej opowieści na poziomie samego słowa, dlatego cieszę się, że reżyser i współpracujący z nim zespół nie obudowali Tchnienia nadmiarowością scenicznych środków.

Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Mirosław Kocur Covent Garden przy Świdnickiej
Leszek PułkaKamp na kampingu
Mirosław Kocur Piosenki dla dziadka
Anna KrólicaWitkacy i taniec?
Janusz MajcherekSzczęśliwe dni: 12 czerwca
Juliusz Tyszka Teatr „przyjemny”

Bądź na bieżąco