Opowieści z Wielkich Bloków, reż. Marta Streker, Wrocławski Teatr Lalek

Chaos chwilami tylko kontrolowany

Chaos chwilami tylko kontrolowany
Przedstawienie trzeba koniecznie zobaczyć dla Anny Makowskiej-Kowalczyk. Gwiazda Wrocławskiego Teatru Lalek daje istny popis nowoczesnej sztuki aktorskiej.
Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie, reż. Piotr Cieplak, Teatr Narodowy w Warszawie

Niech muzyka nie milknie!

Niech muzyka nie milknie!
Wieczór Trzech Króli w Teatrze Narodowym został pomyślany tak, żeby widzowie dobrze się bawili. Rzecz jasna, Piotr Cieplak serwuje nam inteligentną, błyskotliwą i nakłaniającą do refleksji rozrywkę.
Prastare opowieści, reż. Honorata Mierzejewska-Mikosza, Teatr Lalki i Aktora w Opolu

Stare i nowe drogi

Stare i nowe drogi
Prastare opowieści pozostają zadziwiająco spójne w swej estetyce i poetyce, którą współtworzy muzyka Piotra Nazaruka oraz obrazy rzucane na scenografię dzięki epidiaskopowi.
La Bohème, reż. Barbara Wysocka, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie

La Vie Bohème

La Vie Bohème
W La Bohème na scenie Opery Narodowej Barbara Wysocka od początku akcentuje przede wszystkim pesymistyczne tony dzieła Giacoma Pucciniego.
W co wierzą Polacy, reż. Szymon Kaczmarek, Wrocławski Teatr Współczesny

Trudno nie wierzyć w nic

Trudno nie wierzyć w nic
Szymon Kaczmarek stawia pytania o granice naszego zdroworozsądkowego pojmowania świata. Jego W co wierzą Polacy to takie Dziady po nowemu.
Radio Mariia, reż. Roza Sarkisian, Teatr Powszechny w Warszawie

Skóra na niedźwiedziu

Skóra na niedźwiedziu
Jeśli ktoś szuka symbolu „cywilizacji śmierci”, o której mówią czasami kościelni hierarchowie, to spektakl warszawskiego Powszechnego jest jak znalazł.
Śmierć Jana Pawła II, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr Polski w Poznaniu

Publiczność zmaltretowana

Publiczność zmaltretowana
Śmierć Jana Pawła II jest kolejnym spektaklem Teatru Polskiego, który ma być dowodem na słuszność zaprezentowanej widzom na samym początku tezy.
Jarosław Jakubowski, Witaj Barabaszu, Agencja Dramatu i Teatru

A teraz idź żyć

A teraz idź żyć
Jakubowski to niewątpliwie dramaturg-filozof, z czym się wcale nie kryje. Odniosłem nawet wrażenie, że w swoich sztukach próbuje rozstrzygnąć czy świat jest wart zbawienia i ocalenia.

Przebudzenie

Przebudzenie
Jura Dzivakov, nie po raz pierwszy goszcząc w otwartym na świat Teatrze Powszechnym, w kolektywnej współpracy polsko-białoruskiego zespołu tworzy sztukę opartą na założeniu pokrewnym greckiej tragedii.

Niechęć do pralinek

Niechęć do pralinek
Niby wszystko się tu zgadza: akcja toczy się wartko, czasami nawet wedle najlepszych reguł rządzących farsą, jednak Głowa w piasek Matta Murraya w Teatrze Polonia ma w sobie coś… dziwnego.