Tymczasem pa, Kochany Skarbunieczku!, reż. Wojciech Wiński, Teatr Usta Usta Republika z Poznania

Od wojny nie ma ucieczki

Od wojny nie ma ucieczki
Spektakl Teatru Usta Usta Republika prowokuje nas do zadania sobie pytań, które niestety stają się dziś coraz bardziej aktualne.
Berek, reż. Maja Kleczewska, Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich

Szczelina, czyli pętla

Szczelina, czyli pętla
Reżyserka wspólnie z dramaturgiem Łukaszem Chotkowskim ułożyła spektakl z rzadziej eksponowanych kart historii polskich Żydów.
DZIADY część II, IV i III, reż. Janusz Wiśniewski, Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie

Dziady w dwie godziny

Dziady w dwie godziny
Wydawać by się mogło, że Dziady są idealnym materiałem dla Janusza Wiśniewskiego. A jednak nic bardziej złudnego.
Cicha noc, reż. Jan Buchwald, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Dwie godziny międlenia

Dwie godziny międlenia
Powolność i monotonię aktorskiej gry w kaliskiej Cichej nocy przypisuję zrezygnowanemu nastawieniu do wypowiadanego tekstu i odgrywanej akcji.
Iwona, księżniczka Burgunda, reż. Radosław Rychcik, Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, Filia we Wrocławiu

Sorry, I am vegan

Sorry, I am vegan
Iwona, księżniczka Burgunda we wrocławskiej AST to przykład mądrej sztuki reżyserii i rzetelnego aktorstwa!
Diabły, reż. Agnieszka Błońska, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie

Daj boże skandal

Daj boże skandal
Widowiskowa rewia na Pradze! Teatr Powszechny walczy o widza prywatnych scen stolicy? Oczywiście, że nie.
Anioły w Ameryce, reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Ludowy w Krakowie

Z tęsknotą, ale i z lękiem

Z tęsknotą, ale i z lękiem
Spektakl może być ważnym etapem dialogu, prowadzonego przez twórców Teatru Ludowego z widownią, nie tylko tą nowohucką.
9. Festiwal Teatralny KONTEKSTY, 28 listopada – 1 grudnia 2019, Poznań

Lalki w kontekście i bez

Lalki w kontekście i bez
Dziewiątą edycję festiwalu uznaję za udaną. Przede wszystkim organizatorom z Teatru Animacji należy pogratulować doboru spektakli.

Piękni i bezradni

Patrząc na wrocławską Media Medeę, zastanawiałem się, co też artyści czytali, pracując nad spektaklem. Na pewno uczone komentarze. W spektaklu przywołują imię Eurypidesa. Czy jednak znaleźli czas, by zajrzeć do jego tragedii? Mam wątpliwości.

Śmiertelny kurs

„Nie moja historia, nie mój bohater, ale naprawdę intrygujący wieczór” – rzekł po spektaklu Dziwny pasażer Tymoteusza Karpowicza młody mężczyzna do swego towarzysza. I to chyba najlepsza recenzja.