Iwona, księżniczka Burgunda we wrocławskiej AST to przykład mądrej sztuki reżyserii i rzetelnego aktorstwa!

Widowiskowa rewia na Pradze! Teatr Powszechny walczy o widza prywatnych scen stolicy? Oczywiście, że nie.

Spektakl może być ważnym etapem dialogu, prowadzonego przez twórców Teatru Ludowego z widownią, nie tylko tą nowohucką.

Dziewiątą edycję festiwalu uznaję za udaną. Przede wszystkim organizatorom z Teatru Animacji należy pogratulować doboru spektakli.

Chroma Jaremki to spektakl bardzo hermetyczny, całkowicie zatopiony w subiektywnych przemyśleniach twórców.

Kto pragnie logicznie skomponowanej, dramaturgicznie uporządkowanej całości operowego widowiska, niech raczej się nie wybiera na Anhellego w poznańskiej operze.

W rezultacie performatywnych badań powstał spektakl o równie programowym, co prowokacyjnym tytule: Psujesz trochę wszystkim humor dookoła.

Siłą spektaklu Klaty są role aktorskie. Niejednoznaczna i pełna sprzeczności jest postać księdza Suryna, granego przez Bielenię.