“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Król Lear, reż. Anna Augustynowicz, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy / Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Szerokość pazurów

Szerokość pazurów
Bohaterowie legnicko-opolskiej koprodukcji przez cały czas czują się obserwowani, a to przez siły wyższe, a to przez publiczność, a to przez pozostałych bohaterów.
Powrót Tamary, reż. Cezary Tomaszewski, Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Dominik Gac
Recenzje

Faszyzm. Reaktywacja

Faszyzm. Reaktywacja
Powrót Tamary to przedstawienie pełne humoru, z wyrazistymi kreacjami i uwodzącymi scenami.
Misja Poznań, reż. Marek Cyris, Teatr Animacji w Poznaniu.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Meta-momenty były!

Meta-momenty były!
Tytuł Misja Poznań odkrywa dwa wymiary plenerowego przedstawienia w Teatrze Animacji: teatralny i metateatralny.
Agnieszka Sosnowska, Sztuka znikania. Teatralność w czasach ponowoczesnych, Księgarnia Akademicka.
Anna Królica
Recenzje

Sztuka odnajdywania

Sztuka odnajdywania
Pomysł na książkę Agnieszki Sosnowskiej jest intrygujący, opiera się bowiem na odwróceniu porządku rzeczy.
Jerzy Jarocki. Głosy, wspomnienia, wywiady, red. Beata Guczalska, AST im. St. Wyspiańskiego w Krakowie.
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Teatr, którego nam brakuje

Teatr, którego nam brakuje
Jerzy Jarocki. Głosy, wspomnienia, wywiady pozostawia w przekonaniu, że Krakowska Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego po prostu musiała wydać taką pozycję.
Miejski ptasiarz, reż. Weronika Szczawińska, Wrocławski Teatr Współczesny.
Mirosław Kocur
Recenzje

Nie wydarzyło się nic ważnego

Nie wydarzyło się nic ważnego
Wracałem do domu pustym tramwajem ze smutkiem, że Jerzy Senator miał rację. Faktycznie nie wydarzyło się nic ważnego.
Wania na 42. ulicy (Vanya on 42nd Street), reż. Louis Malle
Olga Katafiasz
Recenzje

Czechow na ekranie. Część III. Granice roli

Czechow na ekranie. Część III. Granice roli
Niezwykłość Wani na 42. ulicy polega nie tylko na świetnej interpretacji dramatu Czechowa – aktorzy tworzą przejmujące i wyraziste postaci.
Los Mimos, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego.
Mirosław Kocur
Recenzje

Barokowe harce w ogrodzie spokojnym

Barokowe harce w ogrodzie spokojnym
Spektakl Los Mimos to seans spirytystyczny. Z pałacyku wylewają się do ogrodu barokowe duchy z przeszłości.

PRZECZYTAJ TEŻ

Mariusz BielińskiNajwyższa jakość
Henryk MazurkiewiczPrzyszłość, której nie było
Janusz MajcherekSzczęśliwe dni: 24 stycznia
Piotr CieplakO odchodzeniu Kaczyńskiego
Magda PiekarskaZamieniam atak w rozmowę
Magda PiekarskaPensja nawet nie minimalna

Bądź na bieżąco