Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Prastare opowieści, reż. Honorata Mierzejewska-Mikosza, Teatr Lalki i Aktora w Opolu

Stare i nowe drogi

Prastare opowieści pozostają zadziwiająco spójne w swej estetyce i poetyce, którą współtworzy muzyka Piotra Nazaruka oraz obrazy rzucane na scenografię dzięki epidiaskopowi.

La Bohème, reż. Barbara Wysocka, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje

La Vie Bohème

W La Bohème na scenie Opery Narodowej Barbara Wysocka od początku akcentuje przede wszystkim pesymistyczne tony dzieła Giacoma Pucciniego.

W co wierzą Polacy, reż. Szymon Kaczmarek, Wrocławski Teatr Współczesny

Magda Piekarska

Recenzje

Trudno nie wierzyć w nic

Szymon Kaczmarek stawia pytania o granice naszego zdroworozsądkowego pojmowania świata. Jego W co wierzą Polacy to takie Dziady po nowemu.

Radio Mariia, reż. Roza Sarkisian, Teatr Powszechny w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Skóra na niedźwiedziu

Jeśli ktoś szuka symbolu „cywilizacji śmierci”, o której mówią czasami kościelni hierarchowie, to spektakl warszawskiego Powszechnego jest jak znalazł.

Śmierć Jana Pawła II, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr Polski w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Publiczność zmaltretowana

Śmierć Jana Pawła II jest kolejnym spektaklem Teatru Polskiego, który ma być dowodem na słuszność zaprezentowanej widzom na samym początku tezy.

Jarosław Jakubowski, Witaj Barabaszu, Agencja Dramatu i Teatru

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

A teraz idź żyć

Jakubowski to niewątpliwie dramaturg-filozof, z czym się wcale nie kryje. Odniosłem nawet wrażenie, że w swoich sztukach próbuje rozstrzygnąć czy świat jest wart zbawienia i ocalenia.

Prawda (La vérité), reż. Andrzej Bartnikowski, Teatr im. Sewruka w Elblągu

Anna Jazgarska

Recenzje

Sceny z życia (poza)małżeńskiego

Elbląska Prawda to smutny przykład spójnych, przemyślanych fundamentów, na których wyrosła konstrukcja mało wiarygodna i nudna.

Świat na głowie, scenariusz i dramaturgia Robert Urbański i Małgorzata Bulanda, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Magda Piekarska

Recenzje

Wywar z Szekspira

Nie wiem, po co legnickiemu Teatrowi im. Heleny Modrzejewskiej Świat na głowie. Ani to teatralny spektakl, ani cyrkowe przedstawienie, choć ma pewne cechy tego drugiego.

Jolanta Kowalska

Recenzje

Jak być (nie)kochaną

Nic bardziej niż Czechowowska Mewa nie nadaje się na współczesną opowieść o młodych adeptach teatru wypuszczonych na głębokie wody.

Więcej

Olga Katafiasz

Recenzje

Niepoetyckie obrazy

Justin Kurzel odrobił lekcję interpretatora Szekspirowskiej tragedii. A właściwie Szekspirowskiego świata lub wyobrażenia o nim.

Więcej

Aleksandra Rembowska

Recenzje

Aktorskie solo

Gajewski kreuje Łatkę jako postać złożoną, równie komiczną, co tragiczną, dojmująco samotną w swoim skąpstwie i wyrafinowanej chytrości, wyzbytą empatii i uczuć, która ostatecznie przegrywa.

Więcej

Joanna Ostrowska

Recenzje