“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Plemię, reż. Magdalena Młynarczyk, Teatr Formalina z Wrocławia
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

...MY!

...MY!
W centrum przedsięwzięcia Teatru Formalina jest pytanie, które wydaje się być w ostatnich dziesięcioleciach kluczowym w namyśle nad kondycją współczesnej Europy. Jest to pytanie o wspólnotę.
Wąsy kota, Teatr Łapaczy Snów z Poznania
Juliusz Tyszka
Recenzje

Sny, marzenia i lęki potwierdzone przez kota

Sny, marzenia i lęki potwierdzone przez kota
Okazuje się, że w poznańskim Teatrze Ósmego Dnia od pięciu lat regularnie pracuje grupa kilkanaściorga osób z niesprawnością intelektualną, która przyjęła dla siebie z lekka somnabuliczną nazwę Teatr Łapaczy Snów.
Sonata Belzebuba, reż. Radek Stępień, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Magda Piekarska
Recenzje

Duszne sny Mordowaru

Duszne sny Mordowaru
Sonata Belzebuba w reżyserii Radka Stępnia jest ostatnią z premier zaprogramowanych jeszcze przez Marcina Hycnara, poprzedniego dyrektora łódzkiego Teatru im. Stefana Jaracza.
The Turn of the Screw / Dokręcanie śruby, reż. Kamila Siwińska, Polska Opera Królewska w Warszawie
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Krwiste demony

Krwiste demony
Twórczość Benjamina Brittena (1913-1976) w wolnym tempie przedziera się na polskie sceny. Skomponował trzynaście oper.
Koło Sprawy Bożej, reż. Radek Stępień, Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Anna Jazgarska
Recenzje

„Będzie burza?”

„Będzie burza?”
Dramat Konrada Hetela wyreżyserowany w Teatrze Wybrzeże przez Radka Stępnia podejmuje temat polskiego romantyzmu, z którym współcześnie nie bardzo potrafimy sobie poradzić.
Oleanna, reż. Krzysztof Prus, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Oskarżmy skarżącą?

Oskarżmy skarżącą?
Obrońcy spektaklu powiedzą, że odbieram prawo głosu niesłusznie oskarżonym albo tym, których koleje zawodowego losu postawiły w pewnym momencie blisko oskarżanych.
Kto się boi Virginii Woolf?, reż. Radosław B. Maciąg, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Dobry, ale ciężki „melodramat w sosie psychoanalitycznym”

Dobry, ale ciężki „melodramat w sosie psychoanalitycznym”
Mamy oto kolejny polski teatr, który wystawia Kto się boi Virginii Woolf? Edwarda Albeego.
Olimp, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Collegium Nobilium
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Iskrzy na Olimpie

Iskrzy na Olimpie
W przedstawieniu dyplomantów specjalności aktorstwo teatru muzycznego warszawskiej Akademii Teatralnej, pod tytułem Olimp, dochodzi do zwarcia przeszłości z teraźniejszością.
Dominik Gac
Recenzje

Intoksykacja, zapraszam

Intoksykacja, zapraszam
Szef lubelskiej sceny, Daniel Adamczyk, tworzy swoje spektakle jakby koncepcje teatru ubogiego i rapsodycznego odcedził z wzniosłości, patosu i nadęcia, po czym dodał do nich kilka porcji czystej, instynktownej zabawy.
Więcej
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Wilgoć

Wilgoć
Woda w usta – utwór wyróżniony sceniczną realizacją w IV Konkursie Dramaturgicznym „Strefy Kontaktu”– jest tekstem wielowymiarowym i wielopoziomowym.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Joanna OstrowskaDrużyna diamentu
Magdalena Figzał-JanikowskaBoski alfabet
Magda PiekarskaKonserwa pod pierzyną
Janusz MajcherekSzczęśliwe dni: 24 stycznia
Andrzej WanatTrzeba mieć pogląd na świat
Dominik GacDo widzenia

Bądź na bieżąco