“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Smoleńsk Late Night Show, reż. Jakub Zalasa, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Bez celu

Bez celu
Ale po co miałbym bronić Smoleńska w Teatrze Nowym? Nie wiem. Podobnie jak osoby odpowiedzialne za powstanie tego spektaklu nie wiedzą, po co on powstał.
Ksiądz Marek, reż. Jacek Bunsch, Teatr Polski we Wrocławiu
Leszek Pułka
Recenzje

Wojna ołowianych żołnierzyków

Wojna ołowianych żołnierzyków
Jacek Bunsch, inscenizując Księdza Marka, ugrzązł na artystycznej mieliźnie. I nawet jeśli tytułową rolę Macieja Tomaszewskiego uznamy za popis aktorskiego kunsztu, nie ma w reżyserskiej interpretacji poematu dramatycznego Juliusza Słowackiego ni krzty pięknej katastrofy.
Alicja w krainie snów, reż. Wawrzyniec Kostrzewski, Teatr Ateneum
Tomasz Mościcki
Recenzje

Sen mara…

Sen mara…
Małgorzata Sikorska-Miszczuk i Wawrzyniec Kostrzewski stworzyli teatralny scenariusz, w którym pojawiają się Carollowskie postaci i motywy, ale dość gruntownie przetworzone.
Grzyby, reż. Weronika Szczawińska, Piotr Wawer Jr, Teatr Powszechny w Warszawie
Dominik Gac
Recenzje

Hucpa z grzybnią

Hucpa z grzybnią
Chodzenie na Grzyby do teatru jest jeszcze nudniejsze niż chodzenie na grzyby do lasu.
Jednooki król, reż. Antonina Choroszy, Teatr Nowy w Poznaniu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Tragifarsa?

Tragifarsa?
Niestety, 3 grudnia 2022 roku widownia na Scenie Nowej nie zareagowała, dowodząc – zapewne nie po raz pierwszy i nie ostatni – że to jednak autor miał rację.
Wesele, reż. Krzysztof Jasiński, Krakowski Teatr Scena STU
Olga Katafiasz
Recenzje

Nam mało

Nam mało
Tym, co łączy obie wersje Wesela jest obraz Polski podzielonej, a problemem jest nie tylko wzajemna niechęć „wsi” i „miasta”, ale niemożność jakiegokolwiek porozumienia.
1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatr Szekspirowski w Gdańsku
Zuzanna Berendt
Recenzje

Historie i herstorie Solidarności

Historie i herstorie Solidarności
1989 jest bez wątpienia triumfem reżyserskim Szyngiery, która tworząc ten spektakl, pokazała, że świetnie radzi sobie z przedsięwzięciami łączącymi różnorodne środki artystyczne, wielowątkową i opartą na faktach narrację oraz klarowne przesłanie polityczne.
Finnegans W/Fake, reż. Katarzyna Kalwat, Teatr Polski w Podziemiu
Leszek Pułka
Recenzje

Bałagan i harmider?

Bałagan i harmider?
Spektaklokoncert, psychoanalityczna wizyta u logopedy, kolaż teatralno-muzyczny, performans, dadaistyczny happening – wszystko być może, kiedy siedzimy na krzesłach Teatru Polskiego w Podziemiu we wrocławskiej Piekarni.
Mirosław Kocur
Recenzje

Nur für Deutsche?

Nur für Deutsche?

Przez dwie godziny mieszkańcy Berlina z klasy średniej śmiali się z samych siebie, oglądając spektakl, w którym Maja Zade i Thomas Ostermeier ukazywali pustkę ich drobnomieszczańskiego żywota.

‍

Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Juliusz Tyszka Chrzest w oparach piany
Jolanta KowalskaNie umiem robić teatru z tezą
Magda PiekarskaSzekspir patrzy na świat: widzi psa, słucha szpaka i mówi głosem kobiet
Juliusz Tyszka Tango, 9 listopada 2013
Joanna OstrowskaDwadzieścia lat później
Magdalena Figzał-JanikowskaSfery widzialności

Bądź na bieżąco