Bombel. Nahacz, reż. Mariusz Laskowski, Międzypokoleniowa Grupa Teatralna Plemię

Bombel nie kituje

Bombel nie kituje
Żeby dotrzeć na Bombla. Nahacza, trzeba minąć Kraków, zjechać z autostrady i jeszcze dobre dwie godziny sunąć krętymi górskimi drogami.
Młody mężczyzna, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski Teatr Współczesny

Biosztuka

Biosztuka
Katarzyna Kalwat po raz kolejny dowiodła, że należy do najwybitniejszych dziś i najbardziej kreatywnych twórczyń teatru.
Seks, praca i marzenia, reż. Agnieszka Jakimiak, Grupa Artystyczna Teraz Poliż

XXX $$$

XXX $$$
Jeżeli ktoś zetknął się z kobiecą Grupą Artystyczną Teraz Poliż oraz reżyserką Agnieszką Jakimiak, ten łatwo zgadnie, że jeśli zabawa, to koniecznie w poważnej sprawie.
Nazywam się Anna Walentynowicz, reż. Anna Gryszkówna, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie

Całe życie?

Całe życie?
Piotr Rowicki, autor scenariusza spektaklu Nazywam się Anna Walentynowicz, oraz reżyserka Anna Gryszkówna postanowili w scenicznej biografii robotnicy i działaczki połączyć perspektywę prywatną i publiczną.
12. Festiwal Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction, Fundacja Teatru BOTO, Teatr Wybrzeże

How are you?

How are you?
Osiem festiwalowych wieczorów, ułożonych przez kuratorów: Adama Nalepę, Romana Pawłowskiego i Adama Orzechowskiego, bardzo wyraźnie wskazało największą siłę szeroko rozumianego teatru dokumentalnego.
27. międzynarodowy Festiwal Szekspirowski, Gdańsk

Jak się miewa Billy?

Jak się miewa Billy?
Przegląd pozakonkursowych propozycji tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego to kalejdoskop pożytków z teatralnej lektury filtrowanej przez współczesną perspektywę.
Edinburgh International Festival: Święto wiosny, choreografia: Pina Bausch, Common ground(s), choreografia i taniec: Germaine Acogny i Malou Airaudo

Manuskrypt

Manuskrypt
Idea projektu doskonale wpisuje się w tegoroczne hasło Festiwalu: Where Do We Go From Here.
II Festiwal Teatru na faktach „Antybohaterka”, Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Future Perfect?

Future Perfect?
To już II Festiwal Teatru na faktach. Po „Paragrafie/Artykule” nadszedł czas na „Antybohaterkę”, bo taki tytuł nosi tegoroczna edycja.

Aktor, autor i widz

Schaeffer, zwykle kojarzony z muzyką eksperymentalną i półimprowizowanymi eksperymentami scenicznymi, odżegnuje się w wywiadach od intencji tworzenia sztuki elitarnej. I w Ostatniej sztuce daje tego dowód.

Wożąc panią Drusse

Spektakl Remigiusza Brzyka to dyplom studentów wrocławskiej PWST, lecz przez półtorej godziny części pierwszej na scenie nie zdarzyło się nic, co moglibyśmy uznać za artystyczne wyzwanie lub przejaw talentu.