Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

STRONA GŁÓWNA

Recenzje

Klechdy sezamowe, reż. Aneta Jucejko-Pałęcka, Teatr Lalka w Warszawie

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje

Daleko, daleko…

Klechdy sezamowe Bolesława Leśmiana od ponad stu lat pobudzają wyobraźnię młodych czytelników.

Czego nie widać, reż. Marcin Sławiński, Teatr Polski we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Takie buty

W Czego nie widać － nomen omen － nie widać, aby Teatr Polski we Wrocławiu przejmował się rolą, jaką powinien pełnić w około milionowym mieście uniwersyteckim.

Dobrze ułożony młodzieniec, reż. Wiktor Rubin, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Opowieść o miłości

Dobrze ułożony młodzieniec ma tragiczny finał i gatunkowy ciężar, ale to jednocześnie wyjątkowo pogodne przedstawienie, grające z empatią i serdecznością widza.

Kobiety na skraju załamania nerwowego, reż. Jacek Mikołajczyk, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie

Małgorzata Komorowska

Recenzje

Kobiety, dziewczyny, studentki w musicalu

Wszystko to razem czyni temat Kobiet na skraju... uniwersalnym i aktualnym, i tłumaczy popularność utworu; znaczny w tym udział ma oczywiście sama muzyka.

Wodewil Liegnitz albo ostatnia noc Republiki Weimarskiej, reż. Łukasz Czuj, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Leszek Pułka

Recenzje

Walkirie z wodewilu

Oglądanie Wodewilu Liegnitz, rekonstrukcja jego narracji, wymaga od widza wpisów do obszernego notatnika, który pozwoliłby już po spektaklu pozbierać sensy, poklasyfikować zachwyty.

Orkiestra „Titanic”, reż. Mariusz Siudziński, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Jaracz w Jaraczu

Jeśli ktoś sobie nie radzi z odczuciem, że świat zmienia się za szybko, to osobie tej polecam Orkiestrę „Titanic” w Jaraczu. To spektakl, jakby czas się zatrzymał.

Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Narodowy Stary Teatr w Krakowie

Jacek Cieślak

Recenzje

Kreacje aktorskie po nietrafionym pomyśle reżysera

Pewnego długiego dnia Luca Percevala przynosi kreacje Małgorzaty Zawadzkiej i Romana Gancarczyka, a spektakl Starego jest jednym z najważniejszych w sezonie.

Biegnę, reż. Grażyna Wydrowska, Grupa Jest Jak Jest z Poznania

Juliusz Tyszka

Recenzje

Dorosłość nienasycona

Tworzenie teatru z Innymi wymaga przede wszystkim ogromnej cierpliwości, a poza tym bardzo wytężonego namysłu nad tym, ku czemu ma to wszystko zmierzać.

Aleksandra Rembowska

Recenzje

Planeta-Słońce

Michał Kurek z powodzeniem łączy w osobie Księcia łagodną dziecięcość z młodzieńczą stanowczością.

Więcej

Juliusz Tyszka

Recenzje

Więc tańczmy!

Ów niewesoły kontekst oraz powtarzany wielokrotnie refren: „Alors on danse” doskonale pasuje mi do przebiegu bezradnych, choć perfekcyjnie wykonanych wygibów na scenie Teatru Nowego.

Więcej

Mirosław Kocur

Recenzje

Biorę prysznic

Teza Tupaca w przedstawieniu ilustrowana jest songami Brechta. Biednymi, którzy mają się zbuntować, są prawdziwi pensjonariusze schroniska św. Brata Alberta we Wrocławiu.

Więcej

Malwina Głowacka

Recenzje