Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Ptaki ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy

Anna Jazgarska

Recenzje

Co robimy w ukryciu

Ptaki ciernistych krzewów Huberta Sulimy i Jędrzeja Piaskowskiego to teatr pełen pokory i cierpliwości, niezwykle empatyczny i uważny.

27. Międzynarodowy Festiwal Szekspirowski w Gdańsku

Magda Piekarska

Recenzje

Ryszard łapie się na wędkę

Międzynarodowy Festiwal Szekspirowski od kilku lat mierzy się z sytuacją słabnącego zainteresowania teatralnych twórców dziełami mistrza ze Stratford.

Przemiana, reż. Grzegorz Jaremko, Nowy Teatr w Warszawie

Aleksandra Rembowska

Recenzje

Metafizyka recyclingu

Twórcy przedstawienia według scenariusza Mateusza Górniaka znajdują „slapstickowy” kontekst dla opowiadania Kafki i transformacji Gregora.

Pasztety, do boju!, reż. Magdalena Miklasz, Teatr Komedia w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Mnie lajkujesz czy sobie?

Teatr Komedia zrobił przedstawienie dla młodzieży z krwi i kości, a nie fantazji dorosłych.

Śmierć komiwojażera, reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Ludowy w Krakowie

Olga Katafiasz

Recenzje

Zbędne marzenia

Przedstawienie w Teatrze Ludowym to przede wszystkim studium codziennej rozpaczy. Takiej, do jakiej łatwo przywyknąć, choć nie sposób się z nią pogodzić.

Klechdy sezamowe, reż. Aneta Jucejko-Pałęcka, Teatr Lalka w Warszawie

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje

Daleko, daleko…

Klechdy sezamowe Bolesława Leśmiana od ponad stu lat pobudzają wyobraźnię młodych czytelników.

Czego nie widać, reż. Marcin Sławiński, Teatr Polski we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Takie buty

W Czego nie widać － nomen omen － nie widać, aby Teatr Polski we Wrocławiu przejmował się rolą, jaką powinien pełnić w około milionowym mieście uniwersyteckim.

Dobrze ułożony młodzieniec, reż. Wiktor Rubin, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Opowieść o miłości

Dobrze ułożony młodzieniec ma tragiczny finał i gatunkowy ciężar, ale to jednocześnie wyjątkowo pogodne przedstawienie, grające z empatią i serdecznością widza.

Zuzanna Berendt

Recenzje

Całe życie?

Piotr Rowicki, autor scenariusza spektaklu Nazywam się Anna Walentynowicz, oraz reżyserka Anna Gryszkówna postanowili w scenicznej biografii robotnicy i działaczki połączyć perspektywę prywatną i publiczną.

Więcej

Anna Jazgarska

Recenzje

How are you?

Osiem festiwalowych wieczorów, ułożonych przez kuratorów: Adama Nalepę, Romana Pawłowskiego i Adama Orzechowskiego, bardzo wyraźnie wskazało największą siłę szeroko rozumianego teatru dokumentalnego.

Więcej

Magda Piekarska

Recenzje

Jak się miewa Billy?

Przegląd pozakonkursowych propozycji tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego to kalejdoskop pożytków z teatralnej lektury filtrowanej przez współczesną perspektywę.

Więcej

Aleksandra Rembowska

Recenzje