26. Festiwal Mozartowski w Warszawie, 23.06 – 31.07.2016

Festiwal Mozartowski się zmienia

Tegoroczny 26. Festiwal Mozartowski prawdziwie rozprzestrzenił się w Warszawie. I uległ ciekawym zmianom.
Trójka na głowie, reż. Michał Tramer, Państwowy Teatr Lalki „Tęcza” w Słupsku

Porządek musi być?

Mam nadzieję, że słupscy nauczyciele zaprowadzą swoich gimnazjalistów na ten pastelowy teatralny traktat filozoficzny.
Borys Godunow, reż. Iwan Wyrypajew, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu

Prinuditielno i niepricziom

Prinuditielno i niepricziom
Reżyserię Borysa Godunowa Borowska-Juszczyńska powierzyła kolejnemu artyście niezwiązanemu na co dzień z operą – Iwanowi Wyrypajewowi.
Zagubiona autostrada, reż. Natalia Korczakowska, Fundacja Szabłowska Studio, Narodowe Forum Muzyki, Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, Teatr Polski we Wrocławiu

Ja to inni

Opera filmowa Zagubiona autostrada w inscenizacji Natalii Korczakowskiej to wyjątkowo udany przykład współczesnej sztuki krytycznej.
12. Brave Festival, Wrocław, 1-16 lipca 2016

Brave: odwaga wykluczonych

Z głównego nurtu edycji Brave, poświęconej nomen omen wykluczonym, faktycznie wykluczone zostały grupy gości, które miały przyjechać z dalekiego świata i o swoim wykluczeniu artystycznie poświadczać.
27 sezonów, reż. Ewa Wycichowska, Polski Teatr Tańca – Balet Poznański

Gloria

27 sezonów to piękny gest zamykający epokę dyrektorowania Ewy Wycichowskiej, podsumowanie jej przywództwa nad jednym z najciekawszych zespołów tańca współczesnego w Polsce.
Tristan i Izolda, reż. Mariusz Treliński, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Festspielhaus Baden-Baden

Tristanów dwóch

Tristanów dwóch
To wydarzenie było wyczekiwane z napięciem – bo wystawienie Tristana i Izoldy Ryszarda Wagnera jest czymś zupełnie wyjątkowym, to nie jest premiera jak inne.
Być jak dr Strangelove..., reż. Marcin Liber, Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu

Arcyfallus i kowboje

Po raz kolejny spektaklowi w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu towarzyszy obszerna lista filmowych inspiracji.

Moniuszko we fraku

Straszny dwór w reżyserii Davida Pountneya to raczej próba przemiany naszego sposobu postrzegania dzieła Moniuszki niż odkrycie jakiejś szczególnej złożoności samego utworu.

Performans głodu

Przedstawienie stanowi część cyklu autorskiego Ficowskiego, którego ideą jest doświadczanie teatru po ciemku. Projekt otworzył Dziwny pasażer Karpowicza, testujący różne stężenia scenicznego mroku. W Odejściu Głodomora ciemność jest niemal absolutna.