“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Człowiek z Manufaktury, finał konkursu kompozytorskiego, Teatr Wielki w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Skansen i jego mieszkańcy

Obie finałowe wersje pierwszego aktu Człowieka z Manufaktury nie pozostawiały złudzeń: kompozytorski konkurs zorganizowany przez Pawła Gabarę w Teatrze Wielkim jest projektem prawdziwie artystycznym.
Anonim, reż. Karolina Kowalczyk, Teatr Soho w Warszawie
Szymon Kazimierczak
Recenzje

Eskapiści

Drugi spektakl reżysersko-dramatopisarskiego tandemu Karoliny Kowalczyk i Alicji Kobielarz ogląda się jak rewers ich poprzedniej pracy w Teatrze Soho.
Teatr Polski w Poznaniu, X Metafory Rzeczywistości
Joanna Ostrowska
Recenzje

Paralaksa

Cały czas ciekawiło mnie, czyż tegoroczne dramatyczne „metafory rzeczywistości” miały być niczym stendhalowskie zwierciadło?
Żywi i umarli, czyli bandyci w piekle, reż. Joanna Lewicka, Fundacja Teatrikon i Teatr Stary w Lublinie
Dominik Gac
Recenzje

Umarli jak żywi, czyli historycy w teatrze

Reżyserka Joanna Lewicka oraz odpowiadający za dramaturgię Jarosław Cymerman i Grzegorz Kondrasiuk zdecydowali się na połączenie dwóch strategii.
neSTORY, reż. Marek Chojnacki, Teatr Muzyczny w Poznaniu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Strzał w sześćdziesiątkę

Spektakl neSTORY jest przedsięwzięciem udanym: z jednej strony niepokojącym swą polityczną, ekonomiczną i społeczną aktualnością, a z drugiej dającym okazję do rozerwania się i solidnego łyku dobrej, profesjonalnie serwowanej zabawy.
Traktat o androidach. God hates Poland, reż. Grzegorz Grecas, Agnieszka Nasierowska, Teatr Układ Formalny
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Czy androidy śnią o Polsce?

Nie zarzucałbym jednak Traktatowi… dekadencji, pesymizmu historiozoficznego, apatii i ogólnego zmęczenia życiem. Mimo wszystko odnajduję w spektaklu spore pokłady, nazwijmy to, nadziei.
Sztuka, reż. Tadeusz Bradecki, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Kondycja aktora

Zarówno na poziomie interpretacji tekstu, jak i formalnego kształtu Sztuka Bradeckiego pozostaje wierna realistycznej konwencji i wyznaczanego przez nią kanonu przedstawiania.
Dobra terrorystka, reż. Agnieszka Olsten, Studio Teatrgaleria
Małgorzata Piekutowa
Recenzje

Who the Fuck Is Alice?

W planie ogólnym powieść Lessing to niezwykle przenikliwy opis zachodniego świata, widowisko w Teatrze Studio to zaledwie gra towarzyska.
Joanna Ostrowska
Recenzje

Nobla i tak nie będzie

Jedynym wyraźnym efektem Disco macabre jest swoista teatralna nobilitacja przebojów discopolowych, tak dzielnie wyrastających z kultury polskiego ludu. Tylko po co to robić? Z tej współczesnej polskiej muzyki ludowej Nobla na pewno nie będzie.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Łukasz DrewniakKołonotatnik 36: Fact, fake, fuck, fire!
Henryk MazurkiewiczSiedzimy...
Mirosław Kocur Wrażliwość sutków
Magdalena TarnowskaNa każdy dzień tygodnia. XXVI Gliwickie Spotkania Teatralne
Joanna OstrowskaA la manière traditionelle
Mirosław Kocur Tajemnice chińskiego aktora

Bądź na bieżąco