Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Don K., reż. Teo Dumski, Cloud Theater

K. jak Kościuszko

Don K. to kolejne przedstawienie, gdzie nowe technologie nie są dodatkiem czy naddatkiem, przekąską przed głównym daniem czy małym deserem po nim. Stanowią integralną i jedną z centralnych części całego dzieła.

Katarzyna Waligóra, „Koń nie jest nowy”. O rekwizytach w teatrze, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2017

Jolanta Kowalska

Recenzje

Cichy język rzeczy

Nawet o tej nieefektownej, często wzgardzonej materii można opowiedzieć pasjonująco, czego dowodem książka Katarzyny Waligóry „Koń nie jest nowy”, której zbiorowym bohaterem są rekwizyty.

Golem, reż. Maja Kleczewska, Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie

Szymon Kazimierczak

Recenzje

Wielogłos cieni

Maja Kleczewska zamyka swój żydowski tryptyk opowieścią o legendarnym Golemie. Człekokształtna figura pozbawiona duszy uosabia w jej eksperymentalnym spektaklu pytania o naturę człowieka.

Zostań moim przyjacielem, reż. Krzysztof Grębski, Wrocławski Teatr Lalek

Leszek Pułka

Recenzje

Pluszaki na gigancie

Wraz z aktorami Wrocławskiego Teatru Lalek Tomasz Man zaproponował dzieciom historię pingwiniątka, które ucieka z zoo, by z porzuconym przez właścicielkę w parku żółwiem przeżyć wielką podróż nad morze.

Komedia w ciemno, reż. Jarosław Bielski, Teatr Miejski w Lesznie

Juliusz Tyszka

Recenzje

„Ciemność! Widzę ciemność!”

Od z górą dwóch lat mamy w naszym kraju kolejny miejski teatr dramatyczno-repertuarowy (piąty już w Wielkopolsce), który dobrze służy lokalnej publiczności. Można? Ano, można!

Monika Śliwińska, Wyspiański. Dopóki starczy życia, Wydawnictwo Iskry 2017

Jakub Kasprzak

Recenzje

Zawołajcie mnie z powrotem

Śliwińska zgrabnie utkała opowieść o genialnym autorze Wesela, zestawiając ze sobą teksty źródłowe i łącząc je z własnym komentarzem.

Strach zżerać duszę, reż. Agnieszka Jakimiak, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Czarna radość

Przedstawienie w Teatrze Powszechnym pokazuje, że radość nie zawsze jest szczęśliwa. Pod śmiechem kryje się dramat. Dzieło Jakimiak nie jest lusterkiem, a krzywym zwierciadłem.

Le nozze di Figaro / Wesele Figara, reż. Ryszard Peryt, Polska Opera Królewska – Teatr Królewski w Starej Oranżerii w Warszawie

Małgorzata Komorowska

Recenzje

Miłość Ryszarda Peryta

W Polskiej Operze Królewskiej nie wyświetla się nad sceną polski przekład libretta, nie ma też go w programach. Ryszard Peryt chce, byśmy kochali Mozarta w oryginale.