Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy Teatr w Warszawie

Costello, czyli niepokój

Elizabeth Costello. Siedem wykładów i pięć bajek z morałem Krzysztofa Warlikowskiego zbiera tematy interesujące reżysera od lat.

Coco, czyli bałkańska operetka, reż. Paweł Miśkiewicz, Teatr Polski w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Wygadane do cna

Na scenariusz tego przedstawienia, spreparowany przez Joannę Bednarczyk i Darię Kubisiak, składają się fragmenty kilku dzieł epickich i dramaturgicznych Witkacego.

Sprzedawcy bajek, reż. Jakub Krofta, Wrocławski Teatr Lalek

Mirosław Kocur

Recenzje

Totus mundus agit histrionem

Sprzedawcy bajek, najnowsza premiera we Wrocławskim Teatrze Lalek, to bardzo przewrotny projekt artystyczny.

Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Antynomia

Zdawać by się mogło, że spektakl Smolar jest przykładem teatru klarownego, oszczędnego i przejrzystego.

Niezwykła historia Sebastiana Van Pirka, reż. Marek Zakostelecký, Teatr Guliwer w Warszawie

Aleksandra Rembowska

Recenzje

Kino Van Pir

Marek Zakostelecký z charakterystyczną dla niego poetyką, która stanowi mieszankę starego kina, rewii i variété umożliwia widzom podróże w czasie i w przestrzeni.

28. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Kontakt w Toruniu, 31.05 – 7.06. 2024, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu

Anna Jazgarska

Recenzje

Kontakt coraz mocniejszy

W piątek 7. czerwca zakończyła się 28. edycja toruńskiego festiwalu i jedno jest pewne – Renata Derejczyk konsekwentnie realizuje swój pomysł na Kontakt.

Kasta la vista, reż. Jacek Bończyk, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Bulwarówka w Jaraczu

Piszę, jak wszystko się skończy, nie dlatego, by pozbawić Jaracza widzów lub zepsuć komuś zabawę, ale po to, by dobrze spozycjonować spektakl w reżyserii Jacka Bończyka.

Vanitas, reż. Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Przemijanie

Vanitas we Współczesnym traktuję jako jeden z wielu spektakli wpisujących się w styl firmy, jak zwykło się nazywać tę warszawską scenę.

Olga Katafiasz

Recenzje

Nieutulenie

Małgorzata Bogajewska czyta tekst Levina wnikliwie: dramat bohaterów budzi w widzach i współczucie, i śmiech.

Więcej

Jolanta Kowalska

Recenzje

Performans głodu

Przedstawienie stanowi część cyklu autorskiego Ficowskiego, którego ideą jest doświadczanie teatru po ciemku. Projekt otworzył Dziwny pasażer Karpowicza, testujący różne stężenia scenicznego mroku. W Odejściu Głodomora ciemność jest niemal absolutna.

Więcej

Leszek Pułka

Recenzje

WC dwa kwadranse

Na początku w mrocznej czasoprzestrzeni lśnią zatem dwie męskie postacie, niemal jak Pat i Pataszon, choć to teatr niemy, w szaro-srebrzystych garniturach.

Więcej

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje