Ustęp w reżyserii Michała Zadary to spektakl, który nie jest spektaklem, to koncert raczej.

Jedno da się powiedzieć z pewnością – Kościelniak zapewnił swoim podopiecznym prawdziwy wycisk.

Cieszy mnie, że teatr powraca do takich postaci jak Cyrano de Bergerac. Nie tak często widzimy na scenie kogoś, kogo moglibyśmy nazwać prawdziwym bohaterem.

Bohaterowie Drab i Ratajczaka nie są skłonni do poświęcenia prywatnych interesów w imię humanistycznych wartości.

Objęłam wydział, mając w głowie jedno słowo: „kreacja”, a w efekcie moja działalność w mijającym roku sprowadziła się do ratowania szkoły i studentów. Rozmowa z Eweliną Ciszewską, Dziekanką Wydziału Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu.

Po tekst Hanocha Levina Łukasz Kos sięga w ramach legnickiego cyklu czytań „Modrzejewska szuka komedii”, których jest reżyserem.

Kumulacja to monodram Mateusza Flisa, od początku, jak przypuszczam, pomyślany jako mieszczący się w jednej godzinie akademickiej wykład.

Teatr nie działa okazał się prowokacją, bo działa dość mocno, mimo że pozornie nic się nie dzieje. Rozmowa z Konradem Imielą, dyrektorem Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu.

Spektakl składa się z serii wariacji wokół obmywania zwłok przed pochówkiem. Reżyser Przemysław Błaszczak zatopił wręcz prosektorium w wodzie.

Oby więc Teatr Modrzejewskiej i dalej był równie sprawny i pomysłowy we wspomnianych poszukiwaniach „najpewniejszego lekarstwa na zatrważające wieści i pesymistyczne prognozy”.