Teatr dla dzieci jest dziś awangardą
Myślę, że największą sztuką jest łączenie zaplecza intelektualnego z taką formą, która trafi do odbiorcy, który niekoniecznie musiał studiować wiedzę o teatrze. Nikt przecież nie chce, żeby teatr stał się rozrywką dla wąskiej grupy elit. Rozmowa z Marią Wojtyszko, kierownikiem literackim Wrocławskiego Teatru Lalek.
Warsztat jest jak proca
Trochę za mało jest dziś dla mnie teatru w teatrze. Faszeruje się go różnymi mediami, dokłada sztuczki formalne i pompuje atrakcjami jak balon. Obawiam się, że ten balon kiedyś pęknie i z tych cudów zejdzie powietrze. Rozmowa z Rafałem Cieluchem, aktorem Teatru Modrzejewskiej w Legnicy.
Przydałby się jakiś półcień
Aktorstwo bez myślenia jest dla mnie dziwne. Aktorstwo powinno być wykonywane świadomie. Rozmowa z Andrzejem Zielińskim, aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie.
Krzyżak z Kielcami
To, co jest dobrego w Żeromskim – i trudno wymyślić coś innego w jedynym teatrze dramatycznym w województwie – to ta różnorodność, na którą się zgodził Szczerski i którą zaakceptowali widzowie. Rozmowa z Michałem Kotańskim, dyrektorem Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
Następni powinni być aktorzy
Czy – kiedy reżyserzy nie zawsze potrafią czytać teksty i nie do końca wiedzą, co przynoszą na próbę – mamy być przygotowani tylko do wypełniania stawianych przez nich zadań? Rozmowa z Piotrem Kaźmierczakiem, aktorem Teatru Polskiego w Poznaniu.
Barakah, czyli dzielenie się teatrem
Kulturę i sztukę rozumiemy jako dobro, swego rodzaju błogosławieństwo. Tym darem chcemy dzielić się z innymi – z widzami, ale też z innymi artystami, których zapraszamy do współpracy. Rozmowa z Aną Nowicką i Moniką Kufel, założycielkami Teatru Barakah w Krakowie.