Aktorstwo bez myślenia jest dla mnie dziwne. Aktorstwo powinno być wykonywane świadomie. Rozmowa z Andrzejem Zielińskim, aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie.

To, co jest dobrego w Żeromskim – i trudno wymyślić coś innego w jedynym teatrze dramatycznym w województwie – to ta różnorodność, na którą się zgodził Szczerski i którą zaakceptowali widzowie. Rozmowa z Michałem Kotańskim, dyrektorem Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.

Czy – kiedy reżyserzy nie zawsze potrafią czytać teksty i nie do końca wiedzą, co przynoszą na próbę – mamy być przygotowani tylko do wypełniania stawianych przez nich zadań? Rozmowa z Piotrem Kaźmierczakiem, aktorem Teatru Polskiego w Poznaniu.

Kulturę i sztukę rozumiemy jako dobro, swego rodzaju błogosławieństwo. Tym darem chcemy dzielić się z innymi – z widzami, ale też z innymi artystami, których zapraszamy do współpracy. Rozmowa z Aną Nowicką i Moniką Kufel, założycielkami Teatru Barakah w Krakowie.

Dobrze uszyta rzecz też jest wartością, dlatego nie umniejszałbym znaczenia rzemiosła. Fakt, że ktoś jest solidnym, porządnym aktorem, też powinien mieć swoją cenę w teatrze. Rozmowa z Maciejem Tomaszewskim, aktorem Wrocławskiego Teatru Współczesnego.

W teatrze widz szuka oczyszczenia, ale nie zawsze takiego, które zdewastuje jego psychikę, spowoduje traumę. Rozmowa z Mirosławem Neinertem, aktorem, reżyserem teatralnym, założycielem i dyrektorem Teatru Korez w Katowicach.

Ludzie muszą zrozumieć, że w Poznaniu, wśród innych teatrów, jest także Scena Robocza, która jest wieloautorskim przedsięwzięciem, oferującym teatr na wysokim poziomie. Liczę na to, że uda nam się wykorzystać ten potencjał i należycie go rozwinąć.

Sami więźniowie określają to najlepiej, mówiąc, że teatr daje im poczucie wolności, bo przywraca wiarę w to, że mogą być w życiu tym, kim chcą. Rozmowa z Elżbietą Golińską i Markiem Tyburem, twórcami Teatru Protezownia w Zakładzie Karnym nr 1 we Wrocławiu.