W tłumaczeniu, reż. Wojtek Ziemilski, Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego

Głuchy poeta tańczy Różewicza
Głuchy poeta tańczy Różewicza
W tłumaczeniu to przykład wyjątkowo inteligentnej sztuki zaangażowanej na wysokim poziomie artystycznym.
Niemęski. Dramat na (nie)jednego aktora, reż. Daria Kubisiak, Pustostan, reż. Ewa Mikuła, drzwi otwierają się, reż. Daria Kopiec

Teksty i głosy
Teksty i głosy
Zorganizowany przez Narodowy Stary Teatr w Krakowie konkurs dramaturgiczny „Młod(sz)a Polska”, miał za zadanie stworzyć przestrzeń dla „głosu młodego pokolenia”. W tym metaforycznym sformułowaniu można dostrzec pewnego rodzaju sprzeczność.
Walizki z kamienia
Walizki z kamienia
Jan Englert realizuje Trzy siostry z okazji sześćdziesięciolecia pracy artystycznej.
Królowa? Mieszka na piętrze!
Królowa? Mieszka na piętrze!
Spektakl Borkowskiego jest zbudowany na grze kolorem, fakturą kostiumów, światłem, wizualizacjami i muzyką.
„W imieniu tych, którzy nie mogą znaleźć miejsca”
„W imieniu tych, którzy nie mogą znaleźć miejsca”
Kazuko w reżyserii Laury Sonik, to przedstawienie, które zwraca uwagę swoją formą – dopracowaną w najdrobniejszym szczególe.
Wariactwa Mozarta
Wariactwa Mozarta
Mozart komponował Ogrodniczkę, bez wahań czerpiąc z gotowych klisz i tworząc nowe.