“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Joanna Ostrowska
Recenzje

Reportaż z pola bitwy

Teatry zwracają się spektaklem Męczennicy do młodzieży – grupy dotąd raczej zaniedbywanej przez teatr, co na szczęście zaczyna się zmieniać.
Olga Katafiasz
Recenzje

Portret rodzinny w skromnym wnętrzu

Bogajewska zdejmuje z tekstu balast socjologicznej diagnozy, pozwalając wybrzmieć dramatowi rodzinnemu.
Małgorzata Piekutowa
Recenzje

Nie matura, lecz chęć szczera zrobi z ciebie reżysera?

Bardzo długo, wbrew oczywistym znakom, próbowałam przekonać samą siebie, że ten Kupiec wenecki jest po prostu przedsięwzięciem w stylu camp.
Joanna Ostrowska
Recenzje

Między Broadwayem a Czerniowcami…

Ma być rozrywką na dobrym poziomie i jako taka poznańska inscenizacja Jekylla & Hyde’a sprawdza się bardzo dobrze.
Jolanta Kowalska
Recenzje

Metafizyczny blask Kopciuszka

Pewnie nie wybrałabym się bladym świtem w podróż do Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu, gdyby nie wieść, że reżyseruje tam Braňo Mazúch.
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Szekspir w rytmie pop

Najnowszy spektakl Gliwickiego Teatru Muzycznego za pomocą piosenek szwedzkiej grupy próbuje opowiedzieć miłosne historie kochanków z Szekspirowskiego lasu.
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Życie jest ruchem

„Człowieku, ucz się tańczyć, bo cóż będą z tobą robić aniołowie w niebie”. Te słowa św. Augustyna mogłyby się stać mottem do pierwszej edycji wrocławskiego Rusza Festiwalu.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Wyważony eksperyment, czyli hołd bez wariacyj

Sanatorium to dzieło artystek dojrzałych, ale nie sklasyczniałych – mających wciąż ochotę na eksperyment, potrafiących już jednak wyważyć i zminimalizować związane z nim ryzyko.
Malwina Głowacka
Recenzje

Jak napisać modny dramat?

Jak napisać modny dramat?
Teatr Narodowy podjął próbę otwarcia na współczesną polską dramaturgię. Niestety nie można jej uznać za udaną. Feblik to kręcenie loków na łysinie, żeby przywołać znakomity aforyzm Karla Krausa.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Łukasz DrewniakKołonotatnik 44: Same przedstawienia. I glosy. Zwłaszcza te syczące
Joanna Puzyna-ChojkaNiedokochany
Anna JazgarskaI tak nikt mi nie wybaczy
Piotr OlkuszKosmos w operze
Juliusz Tyszka „Klient nasz per pan”
Henryk MazurkiewiczO pożytkach z gdybania

Bądź na bieżąco