“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Wąsy kota, Teatr Łapaczy Snów z Poznania
Juliusz Tyszka
Recenzje

Sny, marzenia i lęki potwierdzone przez kota

Sny, marzenia i lęki potwierdzone przez kota
Okazuje się, że w poznańskim Teatrze Ósmego Dnia od pięciu lat regularnie pracuje grupa kilkanaściorga osób z niesprawnością intelektualną, która przyjęła dla siebie z lekka somnabuliczną nazwę Teatr Łapaczy Snów.
Sonata Belzebuba, reż. Radek Stępień, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Magda Piekarska
Recenzje

Duszne sny Mordowaru

Duszne sny Mordowaru
Sonata Belzebuba w reżyserii Radka Stępnia jest ostatnią z premier zaprogramowanych jeszcze przez Marcina Hycnara, poprzedniego dyrektora łódzkiego Teatru im. Stefana Jaracza.
The Turn of the Screw / Dokręcanie śruby, reż. Kamila Siwińska, Polska Opera Królewska w Warszawie
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Krwiste demony

Krwiste demony
Twórczość Benjamina Brittena (1913-1976) w wolnym tempie przedziera się na polskie sceny. Skomponował trzynaście oper.
Koło Sprawy Bożej, reż. Radek Stępień, Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Anna Jazgarska
Recenzje

„Będzie burza?”

„Będzie burza?”
Dramat Konrada Hetela wyreżyserowany w Teatrze Wybrzeże przez Radka Stępnia podejmuje temat polskiego romantyzmu, z którym współcześnie nie bardzo potrafimy sobie poradzić.
Oleanna, reż. Krzysztof Prus, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Oskarżmy skarżącą?

Oskarżmy skarżącą?
Obrońcy spektaklu powiedzą, że odbieram prawo głosu niesłusznie oskarżonym albo tym, których koleje zawodowego losu postawiły w pewnym momencie blisko oskarżanych.
Kto się boi Virginii Woolf?, reż. Radosław B. Maciąg, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Dobry, ale ciężki „melodramat w sosie psychoanalitycznym”

Dobry, ale ciężki „melodramat w sosie psychoanalitycznym”
Mamy oto kolejny polski teatr, który wystawia Kto się boi Virginii Woolf? Edwarda Albeego.
Olimp, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr Collegium Nobilium
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Iskrzy na Olimpie

Iskrzy na Olimpie
W przedstawieniu dyplomantów specjalności aktorstwo teatru muzycznego warszawskiej Akademii Teatralnej, pod tytułem Olimp, dochodzi do zwarcia przeszłości z teraźniejszością.
Sen nocy letniej, reż. krofta/wojtyszko, Wrocławski Teatr Lalek
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Sny warte śnienia

Sny warte śnienia
Jak należało się spodziewać, premiery, wyreżyserowane odpowiednio przez Magdalenę Piekorz oraz duet krofta/wojtyszko, uwidoczniły kondycję obu instytucji, uwypuklając ich różnice w myśleniu o sztuce.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Impresyjka

Snute na scenie opowieści pełne są wzorowanych na Niewidzialnych miastach uniwersalnych refleksji, ale co jakiś czas wtrąca się tu nieznaczne lokalne odniesienie.
Więcej
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Obywatele

Dwa spektakle, dwie historie i dwóch pokonanych bohaterów. Pierwszy przegrywa walkę o miłość, drugi polegnie w starciu z państwową polityką. Na wpół tragiczne, na wpół groteskowe bitwy o indywidualne szczęście i godność toczą się na scenie Teatru Nowego w Zabrzu.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Piotr CieplakO narracji
Olga KatafiaszWilliams po Kushnerze
Szymon KazimierczakOpowiedzieć
Łukasz DrewniakK/166: Nieprzeoczone
Henryk MazurkiewiczPoszukując pary
Olga KatafiaszRzecz smutna, choć przyjemna

Bądź na bieżąco