“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Telefon, Medium, reż. Jakub Przebindowski, Warszawska Opera Kameralna
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Teatralny Menotti

Teatralny Menotti
Medium jest operą kameralną uważaną za arcydzieło. Są w niej trzy role czołowe i trzy drugoplanowe oraz czternaście instrumentów w orkiestrze.
Balet - Flight/Bolero/Elsa Canasta, Opera Wrocławska
Mirosław Kocur
Recenzje

Czas na balety

Czas na balety
Artyści Baletu Opery Wrocławskiej znakomicie współpracują na scenie, potrafią sprostać najtrudniejszym nawet wyzwaniom choreograficznym.
Czterdzieści, choreografia: Basia Bujakowska, Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie
Alicja Müller
Recenzje

O stawaniu się pyłem astralnym

O stawaniu się pyłem astralnym
Czterdzieści w choreografii Barbary Bujakowskiej jest jak rejs melancholijnie rozkołysanym statkiem, obciążonym serią przypadkowych zdarzeń i coraz częstszym myśleniem o śmierci.
Sen nocy letniej, reż. Justyna Sobczyk, Jakub Skrzywanek, Teatr Współczesny w Szczecinie
Magda Piekarska
Recenzje

Ciała nie oszukasz

Ciała nie oszukasz
Strategia Sobczyk i Skrzywanka polega tu na nieustannym zderzaniu teatralnych języków i konwencji. Obok pararekonstrukcji mamy więc także rodzaj rysowanej grubą kreską teatralnej karykatury.
Haga, reż. Sasza Denisowa, Teatr Polski w Poznaniu
Piotr Dobrowolski
Recenzje

Jeszcze nie czas

Jeszcze nie czas
Z czym więc zostawia nas Haga Denisowej? Z niczym więcej niż pustym śmiechem z lekceważonej potęgi Rosji, ale także z siebie samych.
Genialna przyjaciółka, reż. Ewelina Marciniak, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Jacek Cieślak
Recenzje

Przyjemne kobiece objęcia

Przyjemne kobiece objęcia
Genialną przyjaciółką nazywają pewnie w Teatrze Starym Ewelinę Marciniak, bo po sukcesach w niemieckojęzycznych teatrach pospieszyła z odsieczą narodowej scenie w Krakowie.
A najważniejsze jest..., reż. Paweł Miśkiewicz, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Łyżka miodu

Łyżka miodu
Ambicje dyplomu przygotowanego przez Pawła Miśkiewicza wraz ze studentkami i studentami widoczne są już na plakacie do spektaklu.
Znieważeni, reż. Przemysław Bluszcz, Teatr Ateneum w Warszawie
Tomasz Mościcki
Recenzje

Znieważeni, oblepieni, bezradni

Znieważeni, oblepieni, bezradni
Dziś wszędzie i codziennie bezradni widzimy, jak dobrze się ma kłamstwo, półprawdy, postprawdy. Przerażająca moc kłamstwa – ta diagnoza Maraiego to zasadnicza treść Znieważonych w Teatrze Ateneum.

PRZECZYTAJ TEŻ

Łukasz DrewniakK/96: Komora
Juliusz Tyszka Bez taryfy ulgowej, niestygmatyzująco
Leszek PułkaZagazowani
Joanna OstrowskaKolesiokracja
Joanna OstrowskaMoja Maryla
Tomasz RodowiczPOSTPOLSKA

Bądź na bieżąco