Spektakl, który chciał latać

Volare, drugi spektakl z cyklu Dekalog, to nie jedno, tylko cztery różne przedstawienia, z których każde wabi widza na swój własny sposób.

Farsa – gorszy gatunek?

O co biega? to typowa komedia omyłek, w której poszczególni bohaterowie nieustannie zmieniają się rolami, odgrywając siebie nawzajem.

Dwa teatry

Michał Kotański chce opowiadać o świecie, który tylko pozornie należy do przeszłości.

Małe WST, czyli łeb w łeb

Stołeczna publiczność miała okazję zobaczyć sześć spektakli z całego kraju, dających obraz aktualnej kondycji dziecięcych teatrów.

Zalogowani

Internet jest nieodłącznym elementem naszego świata. „Jak odnaleźć się w tym przepięknym/przeklętym nadmiarze?” – pytają twórcy Ała rzeczywistość.

Zdrada służy piosence

Pod koniec festiwalu podano do wiadomości, że 35-letni Przegląd zmienia sternika. Kolejną edycję przygotuje już Cezary Studniak.

Pełna szkieletów szafa

W teatrze Syrena to spektakl nie tyle przełomowy, co krok na nowej drodze, dopuszczającej obok fars także dramat.

Czy chcemy być wolni?

Czy chcemy być wolni?
Przełamując fale Any Nowickiej wybrzmiewa inaczej niż film von Triera. Owszem, nadal istotne okazuje się pytanie o granice poświęcenia „w imię miłości”, ale mnie zainteresowała inna kwestia, najważniejsza w krakowskim przedstawieniu

Czarny róż

Czarny róż
Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.