Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Zła Krew, reż. Jura Dzivakou, Teatr Powszechny w Warszawie

Przebudzenie

Jura Dzivakov, nie po raz pierwszy goszcząc w otwartym na świat Teatrze Powszechnym, w kolektywnej współpracy polsko-białoruskiego zespołu tworzy sztukę opartą na założeniu pokrewnym greckiej tragedii.

Teatrzyk Zielona Gęś, czyli wstrząs metafizyczny w piętnastu konwulsjach. Kurtyna nie opada nigdy. Prawie nigdy, reż. Paweł Aigner, Teatr Animacji w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Szaleństwo na zielono

Kiedy dowiedziałem się, że będę recenzował Zieloną Gęś, którą w poznańskim Teatrze Animacji reżyseruje Paweł Aigner, to po pierwsze, bardzo się ucieszyłem.

Głowa w piasek, reż. Maria Seweryn, Teatr Polonia w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Niechęć do pralinek

Niby wszystko się tu zgadza: akcja toczy się wartko, czasami nawet wedle najlepszych reguł rządzących farsą, jednak Głowa w piasek Matta Murraya w Teatrze Polonia ma w sobie coś… dziwnego.

Czerwone nosy, reż. Anna Wieczur, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Wszystko jak należy – realistycznie

Czym są i czym być mogą na scenie Czerwone nosy Petera Barnesa, nikogo w Poznaniu nie trzeba uświadamiać.

Stella Walsh. Najszybsza osoba świata, reż. Jan Jeliński, Teatr Polski w Bydgoszczy

Anna Jazgarska

Recenzje

Wystarczy(ć)

Stella Walsh. Najszybsza osoba świata Anny Mazurek (tekst) i Jana Jelińskiego (reżyseria) niemal na samym początku zawiera scenę, którą trudno wyprzeć z pamięci.

Wzrusz moje serce, reż. Artur Tyszkiewicz, Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Najgorszy ze światów

W trakcie oglądania spektaklu Wzrusz moje serce w Teatrze Ateneum nie dawała mi spokoju jedna myśl.

Eldorada, Marius von Mayenburg, Agencja Dramatu i Teatru ADiT

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Fatigue

Czytam Eldorada Mariusa von Mayenburga i raz za razem nawiedzają mnie obrazy amerykańskiego surrealisty Johna Brosio.

Trąbka do słuchania, reż. Weronika Szczawińska, Wrocławski Teatr Współczesny

Mirosław Kocur

Recenzje

Epoka lodowa w Meksyku

Pomimo smętnego końca przedstawienie na pewno warto zobaczyć, choćby dla kilku wybitnych kreacji aktorskich, transowej skrzypaczki, świetnych kostiumów i znakomitych gier elementami scenografii.