Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Wodewil Liegnitz albo ostatnia noc Republiki Weimarskiej, reż. Łukasz Czuj, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Walkirie z wodewilu

Oglądanie Wodewilu Liegnitz, rekonstrukcja jego narracji, wymaga od widza wpisów do obszernego notatnika, który pozwoliłby już po spektaklu pozbierać sensy, poklasyfikować zachwyty.

Orkiestra „Titanic”, reż. Mariusz Siudziński, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Jaracz w Jaraczu

Jeśli ktoś sobie nie radzi z odczuciem, że świat zmienia się za szybko, to osobie tej polecam Orkiestrę „Titanic” w Jaraczu. To spektakl, jakby czas się zatrzymał.

Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Narodowy Stary Teatr w Krakowie

Jacek Cieślak

Recenzje

Kreacje aktorskie po nietrafionym pomyśle reżysera

Pewnego długiego dnia Luca Percevala przynosi kreacje Małgorzaty Zawadzkiej i Romana Gancarczyka, a spektakl Starego jest jednym z najważniejszych w sezonie.

Biegnę, reż. Grażyna Wydrowska, Grupa Jest Jak Jest z Poznania

Juliusz Tyszka

Recenzje

Dorosłość nienasycona

Tworzenie teatru z Innymi wymaga przede wszystkim ogromnej cierpliwości, a poza tym bardzo wytężonego namysłu nad tym, ku czemu ma to wszystko zmierzać.

Ja goryl, ty człowiek, reż. Marek Zákostelecký, Opolski Teatr Lalki i Aktora

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Ziemi pomóżcie!

Ja goryl, ty człowiek jest piękną i mądrą historią o przyjaźni przez całe życie. Przyjaźni nie zawsze łatwej, ale jakże inspirującej

Dolce vita, reż. Marcin Hycnar, Teatr Współczesny w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Słodkie życie na śmietniku

Dolce vita Julii Holewińskiej i Kuby Kowalskiego w reżyserii Marcina Hycnara w Teatrze Współczesnym nawet jeśli zmusza do śmiechu, to jest to śmiech ze smutku i… zażenowania.

Beze mnie jesteś nikim, reż. Agata Biziuk, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Reportaż w Nowym

Beze mnie jesteś nikim nie chodzi o to, by z cudzych historii zrobić trampolinę do aktorskiej kreacji. To prowadziłoby do zabawy w fikcję. Tu nikt się nie bawi i mowa jest o czymś bardzo prawdziwym.

Symfonia alpejska, reż. Cezary Tomaszewski, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

Mirosław Kocur

Recenzje

Halucynacje Wandy

Reżyser Cezary Tomaszewski i dramaturżka Klaudia Hartung-Wójciak podjęli karkołomną próbę zrozumienia Wandy Rutkiewicz.

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje

Zapiski z „tego” kraju

Serce Wiktora Bagińskiego to spektakl, który otwiera bardzo wiele kontekstów, na czele z dyskursem postkolonialnym, mniejszościowym, tożsamościowym i psychoanalitycznym.

Więcej

Mirosław Kocur

Recenzje

POST-TEATR

Kennedy eliminuje ostatecznie aktora/aktorkę z przedstawienia. Czy to zapowiedź rozwoju sztuki po pandemii? Post-teatr?

Więcej

Piotr Dobrowolski

Recenzje

Poezja w nocnym klubie

Szczecińska inscenizacja Księcia Niezłomnego to uwspółcześniona realizacja idei teatru rapsodycznego. Przedstawienie zrealizowane zostało w Teatrze Współczesnym przez Michała Telegę jako jego spektakl dyplomowy.

Więcej

Olga Katafiasz

Recenzje