Z miłości, Waldemar Zawodziński, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Paulo Coelho

Z miłości to dziejąca się ze wskazaniem miejsca i godziny jednodniowa kronika z życia Wiednia i jego mieszkańców, ukazywanych przez Turriniego naraz z groteską, sentymentem, przerażeniem i niedowierzaniem.
Pomoc domowa, reż. Wojciech Leśniak, Teatr Zagłębia w Sosnowcu

Potrzebna pomoc!

Reżyserujący w Teatrze Zagłębia aktor, Wojciech Leśniak, po raz kolejny sięga po tekst francuskiego mistrza farsy, Marca Camolettiego.
Julia Popkiewicz, Casting. Pierwsze spotkanie aktor-reżyser, Wydawnictwo Wojciech Marzec, Warszawa 2017

Castingowa sztuka kulinarna

Casting. Pierwsze spotkanie aktor-reżyser można więc czytać jako książkę kucharską z przepisami sprawdzonymi, lecz nie znaczy to, że niezawodnymi.
Wiśniowy sad, reż. David Mgebrishvili, Teatr Nowy w Zabrzu

W obliczu katastrofy

Gruziński reżyser David Mgebrishvili w swej zabrzańskiej inscenizacji dramatu nie pozostawia cienia wątpliwości co do wykładni ostatniej sztuki Czechowa.
Kordian, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr Polski w Poznaniu

Korowód profanacji łańcucha tabu w pokracznej formie prawdy

Próba rozpętania „korowodu profanacji wprawiającego w drganie cały łańcuch tabu” na Scenie w Malarni Teatru Polskiego w Poznaniu tym razem się nie powiodła.
Brak sensu, Aniołek, Żyrafa i Stołek, reż. Daniel Adamczyk, Teatr Czytelni Dramatu

Brak tytułu, Aniołek, Żyrafa i Stołek

Czytelnia Dramatu powołuje przestrzeń, w której spotykają się artyści z przeróżnych rewirów lubelskiego światka teatralnego ze wskazaniem na jego offowe obszary.
Pensjonat pana Bielańskiego

Ramotka

Pensjonat pana Bielańskiego w inscenizacji Marka Gierszała wykorzystuje wszystkie farsowo-bulwarowe schematy, których zadaniem jest tylko jedno – śmieszyć.
Szajba, reż. Marcin Liber, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

Kujawy przeciwko Polsce

Tekst Szajby nie reprezentuje poziomu najlepszych dramatów Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk. Jej gnieźnieńska inscenizacja nie jest też szczytem możliwości reżyserskich Marcina Libera.

Upadanie na czas

Świetne Upadanie Árpáda Schillinga jest jak opowieść o podróży w czasie: dla jednej Polski to podróż do poczciwej przeszłości, dla drugiej – wyprawa do światów wciąż nieznanych.

Ślepy tor

Niestety, wrocławscy artyści niebezpiecznie zbliżają się do granic teatralnej chałtury – doszukać się w ich spektaklu kreacji aktorskiej czy dramatycznego namysłu nie sposób.

Sami sobie

Reżyserujący Solidarność. Rekonstrukcję Paweł Wodziński przywołał atmosferę tak zwanego „karnawału Solidarności”, korzystając z krytycznego potencjału wiedzy, którą na temat tego czasu i jego konsekwencji mamy dzisiaj.