“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Inna dusza, reż. Michał Siegoczyński, Teatr Polski w Bydgoszczy
Anna Jazgarska
Recenzje

Dom, który zbudował Jędrek

Przedstawienie Siegoczyńskiego jest, na jednym ze swych poziomów, całkiem udaną wiwisekcją polskiej obyczajowości sprzed dwudziestu lat.
Tiegelhof, reż. Martina Gredler, Teatr im. Fredry w Gnieźnie
Juliusz Tyszka
Recenzje

Pozamiatane i zapomniane?

Austriackie realizatorki spektaklu i ich polscy partnerzy dają nam wyraźny sygnał: nie mamy nic do ukrycia, wywalamy wszystko na wierzch.
Rosemary, reż. Wojciech Faruga, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Rosemary, czyli triumf patriarchatu

To zasadnicze przesunięcie pozwoliło twórcom odczytać Dziecko Rosemary w zupełnie nowym, społeczno-obyczajowym kontekście.
8 kobiet, reż. Adam Sajnuk, Och-Teatr w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Osiem kobiet i jeden mężczyzna

Przyzwyczaili się, że w czasie, kiedy stolica wchodzi w letni rytm i zanurza się w wakacyjnej aurze, Janda proponuje błyskotliwą rozrywkę na dobrym poziomie.
Nowe szaty króla, reż. Artur Romański, Teatr Animacji w Poznaniu
Joanna Ostrowska
Recenzje

Ko ko koncertowo

Artur Romański wraz ze swoimi kolegami-lalkarzami i innymi członkami zespołu artystycznego Teatru Animacji zamknął sezon bardzo udanym przedstawieniem.
Opera za trzy grosze, reż. Wojciech Kościelniak, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Ilustrując Brechta

Czy u Kościelniaka jest miejsce na pogadankę o marksistowskiej filozofii? Jest, i to więcej niż u Brechta.
Podróże Guliwera, reż. Paweł Miśkiewicz, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Gatunek (nie)zagrożony?

Mnie Podróże Guliwera poruszyły i skłoniły do myślenia, a nawet ponownej lektury książek przeczytanych dawno, zatartych w pamięci.
Wesele Figara, reż. Grzegorz Chrapkiewicz; Czarodziejski flet, reż. Giovanny Castellanos, Warszawska Opera Kameralna
Małgorzata Komorowska
Recenzje

To, co dawne – jakże nowe

To, co dawne – jakże nowe
W Warszawskiej Operze Kameralnej od dawna narastała chęć nadawania odmiennych kształtów wciąż utrzymywanym w repertuarze najpopularniejszym operom Mozarta.

PRZECZYTAJ TEŻ

Magdalena TarnowskaZnaki zapytania
Piotr CieplakO teatrze mieszczańskim
Henryk MazurkiewiczRaczej bez szans
Maciej WojtyszkoInnego świata ciąg dalszy
Anna JazgarskaWilcze godziny
Juliusz Tyszka Lamus form performatywnych

Bądź na bieżąco