Wesele Figara, reż. Grzegorz Chrapkiewicz; Czarodziejski flet, reż. Giovanny Castellanos, Warszawska Opera Kameralna
To, co dawne – jakże nowe
To, co dawne – jakże nowe
W Warszawskiej Operze Kameralnej od dawna narastała chęć nadawania odmiennych kształtów wciąż utrzymywanym w repertuarze najpopularniejszym operom Mozarta.
„W moim końcu jest mój początek”
Siedząc na widowni Dużej Sali i spoglądając na minimalistyczną, czarno-białą scenografię Macieja Chojnackiego, myślałam o Marii Stuart Juliusza Słowackiego.
Nie mówię „żegnaj”, lecz „do widzenia”
Płaczemy nad naszą młodością chmurną i durną. Nad umarłym-żywym Raczakiem i nad samymi sobą.
Balet przeciw wojnie
Sucha, ale jakże wiele mówiąca data – 1914 – to tytuł spektaklu baletowego przygotowanego przez warszawski Teatr Wielki w związku z 100. rocznicą wybuchu I wojny światowej.
Hipnotyczny biceps kalenistyczny. Awangarda i socrealizm w Łodzi
Mariaż awangardy i socrealizmu od początku budził wątpliwości, może nawet drażnił. I dobrze.
