Pracownia Staropolska to nieformalna grupa, która postanowiła zająć się inscenizacją dramatów staropolskich.

Premiera warszawskiego Guliwera Jak robi się cyrk? według Iwana Pilnego pokazuje, że warto czasem wracać do przeszłości.

Wraz z premierą Orfeusza i Eurydyki Glucka w Warszawskiej Operze Kameralnej w świecie opery pojawiła się mocna reprezentacja ludzi kina.

W Burzy Pawła Miśkiewicza Prospero nie jest centralną figurą spektaklu, wszystkowiedzącym magiem, rozdającym karty pozostałym postaciom.

Dla mnie Hamlet nie jest złotą postacią. Można powiedzieć, że na końcu pogodzony z losem czuje się silniejszy niż sam los. Rozmowa z Krzysztofem Szczepaniakiem, aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie.

Jak być kochaną w Teatrze Narodowym wynika z głębokiej lektury tekstu, który staje się kanwą do stworzenia własnej, oryginalnej wizji scenicznej, dopracowanej i przemyślanej.

Peryt kochał Orfea równie głęboko, jak kochał Mozarta.

W swym drugim warszawskim spektaklu Kornél Mundruczó oddaje głos płci żeńskiej.

Beztroskie, wygodne życie, imprezy, intrygi, zdrady, wytworne kreacje, maskarady, walc i szampan – to esencja Zemsty nietoperza Johanna Straussa.

Fatalista udowadnia, że konwersacyjny teatr wciąż ma rację bytu.