“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Privacy Preferences
Niezbędne
Zawsze Aktywne
Te elementy są wymagane, aby umożliwić podstawowe funkcjonowanie strony internetowej.
Analityczne
Te elementy pomagają operatorowi strony zrozumieć, jak działa strona, jak użytkownicy wchodzą z nią w interakcję oraz czy występują jakiekolwiek problemy techniczne.
Odrzuć wszystkie pliki cookieZapisz preferencje
Nie masz konta? Zaloguj sięZarejestruj się
Recenzje
Opinie
Rozmowy
Ludzie
Świat
Felietony
Więcej
KsiążkiVariaNadesłaneBaza teatrówKalendarium
Regiony
Zachodniopomorskie
Wielkopolskie
Warmińsko-mazurskie
Świętokrzyskie
Śląskie
Pomorskie
Podlaskie
Podkarpackie
Opolskie
Mazowieckie
Małopolskie
Łódzkie
Lubuskie
Lubelskie
Kujawsko-pomorskie
Dolnośląskie
LInk do facebooka
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Wyniki wyszukiwania

¾ WST

Recenzje. ¾ WST. ¾ WST. Małgorzata Piekutowa. Author. Teatrolog. Pracowała w Wydawnictwie KRĄG, w Instytucie Sztuki PAN, w Teatrze na Woli, w Teatrze Narodowym, w Agencji Filmowej TVP, obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie. Prowadzi zajęcia w Akademii Teatralnej im.…

Więcej

Małe WST, czyli łeb w łeb

Małe WST, czyli łeb w łeb. Małe WST, czyli łeb w łeb. Kalina Zalewska. Author. Fot. Karol Krukowski. Dobiegły końca prezentacje spektakli dla młodszych widzów, jakie od kilku lat odbywają się przy okazji Warszawskich Spotkań Teatralnych, zwane Małymi WST.…

Więcej

Apostołowie formy – Malabar Fest! na 34. WST

WST. Apostołowie formy – Malabar Fest! na 34. WST. Hanna Baltyn. Author. Historyk teatru, krytyk teatralny i literacki oraz tłumacz książek. Pracowała w Instytucie Sztuki PAN, Ministerstwie Kultury, była. redaktorem naczelnym wydawnictwa Egmont. Współpracowała z TVP.…

Więcej

K/297: Witoldiki wakacyjne

Tylko ta Szczawińska i Szczawińska… Mrozek narzeka na brak promocji, patronatów, banerów, zeppelinów na warszawskim niebie ciągnących za sobą wstęgę WST; że nie ma recenzji, ekipy telewizyjne nie czyhają na widzów wychodzących z sali po przedstawieniu z prośbą o błyskawiczną sondę: „Jak bardzo to było…

Więcej

Wszędzie Spotkania Teatralne (odc. 1)

Nie zaskakuje więc fakt, że na WST oglądamy głównie spektakle, które wpisują się w (prawda, że szeroką) kategorię „teatru środka”.…

Więcej

Kołonotatnik: Przyszłość polskiej teatrologii

I już nie muszę pokrętnie tłumaczyć, czemu nie przyjdę na najnowszą premierę warszawskiego Teatru Druga Strefa.2.Co tu kryć – zafascynowała mnie i zainspirowała niby-relacja Małgorzaty Piekutowej z ostatnich WST. A zaczynała się tak:Miałam napisać reportaż uczestniczący z 34.…

Więcej

K/348: Zakaz chwalenia

Swego czasu, jak ministerstwo przeniosło przywilej organizacji WST z Instytutu Teatralnego do Teatru Dramatycznego, podniosła się wrzawa. Czemu teraz nie mielibyśmy o rozmawiać o zmianie w Szczecinie? Zwłaszcza że z punktu widzenia Teatru Współczesnego, jak argumentowałem, są to same zyski.…

Więcej

K/160: Trzy wakacyjne lamentacje

Festiwale Boska Komedia lub WST mogłyby ten kielecki sezon w ciemno i na pniu kupić na swoje najbliższe edycje. Jako znany defetysta martwię się jednak o lokalną recepcję tego kieleckiego sezonu. Oczywiście na niewidzianego, chuchając na zimne.…

Więcej

Wstręt

Wstręt. Wstręt. Juliusz Tyszka. Author. Profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor habilitowany. Teatrolog, kulturoznawca, performatyk, kierownik Zakładu Performatyki Instytutu Kulturoznawstwa UAM.…

Więcej

Lupa i długo, długo nic

Żaden ze spektakli zaprezentowanych na WST tak wyraźnie nie odstawał od pozostałych. W przedstawieniu Jasińskiego zabrakło tylko waty cukrowej i pana dmuchającego balony.…

Więcej

Wstyd

Wstyd. Wstyd. Ja i Beatrix. , reż. Lech Mackiewicz, Teatr Lubuski w Zielonej Górze. Joanna Ostrowska. Author. Doktor habilitowana kulturoznawstwa, adiunkt w Zakładzie Performatyki Instytutu Kulturoznawstwa UAM. Autorka i współautorka książek i artykułów wydanych w Polsce i za granicą.…

Więcej

Słowo „walka” nie występuje w moim słowniku

Organizacja WST jest wpisana w kontrakt dyrektorski Tadeusza Słobodzianka. A jaka będzie ich przyszłość? Nie wiem, może nasz zespół okaże się pomocny i będziemy współpracować? 29-11-2013. TAGI: Dorota Buchwald, Instytut Teatralny, Warszawa. PRZECZYTAJ TEŻ. Bądź na bieżąco.…

Więcej

K/347: Rzeczy niemożliwie dziwne, a nawet skandalicznie zadziwiające

Monika Strzępka posiada Teatr Dramatyczny, przejęła WST i ma ciągle wiele spektakli do zrobienia, z Demirskim lub bez, raczej bez.…

Więcej

Grotowski know how?Refleksje na temat Jerzego Grotowskiego i Grotowski Fest – nurtu 39. Warszawskich Spotkań Teatralnych

Przy całej swojej nowoczesności przypomina XVIII-wieczne widowisko dworskie z nagromadzeniem efektów i próbą wstrząśnięcia widzem ilością piękna i niesamowitości ilustrujących mit. Czego w tym spektaklu nie ma?…

Więcej

K/199: Kacper, konie!

Żeby je obie razem pomieścić w programie, trzeba by mieć budżet WST lub Boskiej Komedii. Nie sądzę, że Wybrzeże takim dysponuje.…

Więcej

Zachwyt wsteczny

Zachwyt wsteczny. Zachwyt wsteczny. Mirosław Kocur. Author. Reżyser teatralny, historyk i teoretyk teatru. Profesor na Uniwersytecie Wrocławskim i w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im.…

Więcej

K/107: Kryterium uliczne

Wielkie festiwale krajowe, jak Boska Komedia, Kontakt, Dialog, Interpretacje, WST, Reminiscencje nawet nie potrzebują pleneru w swoim programie – a kiedyś widowisko uliczne było żelaznym pomysłem na otwarcie lub zamknięcie przeglądu.…

Więcej

Bezsenność i wstyd

Bezsenność i wstyd. Bezsenność i wstyd. Nie całkiem wesoła historia. , reż. Józef Opalski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Magdalena Figzał-Janikowska. Author. Fot. Piotr Kubic.…

Więcej

Wstrzymuję się od głosu

Wstrzymuję się od głosu. Wstrzymuję się od głosu. Wstrzymuję się od głosu. Prawo wyboru. , reż. Piotr Kruszczyński, Teatr Nowy w Poznaniu. Juliusz Tyszka. Author. Profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor habilitowany.…

Więcej

K/159: Wstrząsy wtórne

K/159: Wstrząsy wtórne. K/159: Wstrząsy wtórne. Łukasz Drewniak. Author. Wesele. , reż. Jan Klata. fot.…

Więcej

K/278: Bardzo dużo teatru naraz

Dziś albo jesteś na krakowskiej Boskiej Komedii albo na WST. Albo i tu, i tu.…

Więcej

Kołonotatnik 80: Obyczajówka

Od Boskiej Komedii lub WST można by zacząć.…

Więcej

K/315: Bez powrotu, bez odwrotu

I ze wstydu nad amnezją szerzącą się w wielu krakowskich instytucjach. Przypomniał mi się benefis Mikołaja z Teatru STU z początków lat dziewięćdziesiątych, zarejestrowany dla TVP i pokazywany potem w powtórkach przez resztę dekady.…

Więcej

O wstydzie, nie o dumie

O wstydzie, nie o dumie. O wstydzie, nie o dumie. O wstydzie, nie o dumie. Czuję wstyd, żyjąc w takim świecie. , reż. Wiktor Rubin, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie. Piotr Olkusz. Author. Pracownik Instytutu Kultury Współczesnej UŁ, redaktor miesięcznika „Dialog”.…

Więcej

Kołonotatnik 71: Postępowy środkowiec, czyli Karolak i Mieszkowski

I jest to chyba jedyne miejsce w Warszawie, gdzie można je zobaczyć poza WST. Karolak prawie od samego początku wpuszczał debiutantów i reżyserów niechcianych gdzie indziej w stolicy, miał swój udział w sukcesie artystycznym tandemu Aleksandra Popławska – Marek Kalita.…

Więcej

Widz niestabilny psychicznie albo pedagogika wstydu

Widz niestabilny psychicznie albo pedagogika wstydu. Widz niestabilny psychicznie albo pedagogika wstydu. Maciej Wojtyszko. Author. Ci tu grają w najlepsze, rozpędzają się do bardzo wysokiej temperatury emocjonalnej, a tu „taram taram dam taram ta dam tam dam!” – na widowni dzwoni komórka.…

Więcej

K/223: Pociąg bardzo niepośpieszny

Spektakl Adama Biernackiego pojechał tej wiosny na WST, w październiku ubiegłego roku zdobył nagrodę publiczności na Rzeczywistości Przedstawionej w Zabrzu. Niby skromna, kameralna premiera z Kalisza, a jednak jeździ, porusza, wciąga, daje się słuchać.…

Więcej

Chciałabym znów zacząć się bać

Poczułam akceptację grona profesorskiego już podczas egzaminów wstępnych. Studiowało mi się wspaniale, miałam kontakt ze wspaniałymi artystami, takimi jak Maja Komorowska, Andrzej Łapicki czy Agnieszka Glińska.…

Więcej

K/352: TRRRRR…

Nowak znikał wtedy z Instytutu Teatralnego, tracił WST, był przed swoją pierwszą dyrekcją poznańską i wszystkim się wydawało, że Warszawa bez Nowaka nie będzie już taka sama. Że to błąd pozbywać się specjalisty tej klasy.…

Więcej

K/307: Taśmy prawdy

Znam Nad Niemnem z pokazu online na Boskiej Komedii (grudzień 2020), widziałem spektakl na żywo w maju 2021 na WST. Uwielbiam to przedstawienie, ale do głowy by mi nie przyszło, aby nawet w ekstraordynaryjnych okolicznościach brać jego zapis pod uwagę do nagród w Opolu.…

Więcej

K/377: Same dobre opcje w sytuacji bez wyjścia

Nie przeciągali spektaklu z odchodzeniem byłej dyrektorki, znaleźli rozwiązanie z p.o. czyli Mariuszem Guglasem oraz Janem Czaplińskim, czuwającym nad realizacją zaplanowanych jeszcze przez Kolektyw premier i programującym WST.…

Więcej

Kołonotatnik 19: Wroc-LOVE

Tak się jakoś złożyło, że po nagłośnieniu żartów z niej w tamtym przedstawieniu, zwłaszcza po warszawskich pokazach na WST Krytyka Polityczna straciła lokal na Nowym Świecie.…

Więcej

Spłacam swój dług

Szyld WST wyjęliśmy z grobu po to, żeby ją obudzić i pokazać, jak wiele fascynujących spektakli powstaje poza stolicą. Przez część warszawskiego środowiska zostało to uznane za powód do obrazy. Branża nie chciała wpuszczać młodych barbarzyńców.…

Więcej

K/283: Wymiana ludzi i zdań

Tomaszuk gra dla szkół, choć chciałby grać na Boskiej i WST, w Awinionie i Edynburgu. I żeby wszyscy, a nie tylko garstka konserwatywnych krytyków, pochylali się nad jego twórczością. Skoro tego nie ma – pójdę do dzieci, one mi powiedzą, co jest prawdą.…

Więcej

Nihil novi

Zapraszamy do świata wyzutych ze wstydu polityków i prezydentów, co strzelają komunałami jak z karabinu. Do świata urzędników, którzy z podejrzanym błyskiem w oczach nieustannie powtarzają, że to „ich miasto”.…

Więcej

Krótka impresja recenzencka na temat Martwej natury, czyli na cóż więcej nas aktualnie stać, poza autoironią?

W przeciwieństwie do nich spektakl Martwa natura ma być czymś więcej, ma być prawdziwym, niezafałszowanym wstrząsem. Czy jest? Ano, trudno wyczuć. Zależy dla kogo.…

Więcej

Kołonotatnik 29: Podziw i trwoga

Czemu to Termopile jadą do Katowic na prestiżowy festiwal, pewnie pojadą na WST, ruszą w trasę po świecie a my zostaniemy w domu? Jan Klata jest naszym dyrektorem, tymczasem jego Ubu nie pojedzie nigdzie! Czemu pan, panie dyrektorze nie zrobił Termopil u nas?…

Więcej

Humbug histeryczny

W dialogu mamy wstawki prywatne, aktorzy mówią coś „od siebie”. Znaczące jest muzyczne tło, które rytmicznie wspomaga ślamazarną akcję. Basowe, głębokie dźwięki, które teraz słychać, dodają scenicznym sytuacjom powagi.…

Więcej

Czary-mary

Tomasz Konina wkracza do świata Narnii bez dłuższych wstępów. Najpierw chce przedstawić się jako scenograf, a dopiero potem jako reżyser. Nie ma wojny, zbombardowanego Londynu i ewakuacji. Nie dowiemy się, kim są Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja.…

Więcej

Prze-Rysová-nie

Wstyd? Plata czuje się świetnie w takiej spastiszowanej konwencji. Znakomicie improwizuje, doprowadzając widzów do salw śmiechu. Aż w końcu wybiega ze sceny, nie dając nam żadnych finałowych konkluzji. To jednak nie koniec historii.…

Więcej

Sekrety i kłamstwa

Wstyd. , reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Ludowy w Krakowie. Olga Katafiasz. Author. Teatrolożka i filmoznawczyni. Teatrolożka i filmoznawczyni. fot. materiał Teatru. Przyznajmy, tak bywa. Młodzi się pokłócą, ślub odwołany. Niekiedy w ostatniej chwili.…

Więcej

Wieżowiec samobójców

W potknięciach codzienności, goryczy cichych niespełnień i wstydliwych aktach życiowej kapitulacji potrafi dojrzeć rozbłyski poezji. Smutek bywa w jego spektaklach stanem iluminacji, przeszywającym momentem samopoznania, który pojawia się po chwilach złudnej euforii.…

Więcej

Zrzędność i przekora: Majówka

Wymaga ona względnie niewielkiego wysiłku – trzeba wstać z łóżka.…

Więcej

Rodzina jest najważniejsza

W punkcie wyjścia Wstyd Marka Modzelewskiego odwołuje się do dobrze znanego schematu. Oto jedno z narzeczonych rejteruje tuż przed samym ślubem.…

Więcej

Dwa chóry

Gier wstępnych. w Teatrze Capitol we Wrocławiu – wbrew sugestiom zawartym w tytule – nie wyniosłem żadnych sekretów sztuki miłosnej. Zamiast tego dowiedziałem się, że uduszenie człowieka ze skutkiem śmiertelnym trwa około czterech i pół minuty.…

Więcej

Moja Maryla

Małgośka z Zielonej nie jest spektaklem, którego Teatr Lubuski powinien się wstydzić, ale też widywałam na tej scenie dużo lepsze przedstawienia – także muzyczne.…

Więcej

Zabawy z podświadomością

Hamlet w odczytaniu Ochodlo to sztuka o wstydzie, samotności i miłości niemożliwej. Tak przynajmniej twierdził on sam w przedpremierowym wywiadzie. Dla mnie to przede wszystkim spektakl, który można czytać freudowską psychoanalizą.…

Więcej

Teatr niemoralnego spokoju

-80. w liczbie niemal trzydziestu, zmontowane razem w spójną fabułę za pomocą wstawek słownych, z których część to znane, „kultowe” kwestie z filmów Barei, jak ta o „telefonie, który dzwonił, tak jakby chciał, żeby go ktoś odebrał”, „Czy ja palę?…

Więcej

Być jak Rodowicz

„Spowiedź” Tomasza Rodowicza wstrząsnęła mną dogłębnie, a wszelkie próby opisania wrażenia, jakie zrobiła na mnie książka, kończyły się banalnym panegirykiem ku czci Wielkiego Artysty. Miałem świadomość, że taki tekst obrażałby Tomka. Od lat się przyjaźnimy.…

Więcej

K/172: Globisz i inne lalki

Wysoka temperatura polityczna w kraju, lamenty nad końcem pewnej epoki, kolejne zamachy na polskie zespoły teatralne: to wszystko powinno sensy sztuki wzmacniać, zmuszać widzów do wstrząsających analogii. A jednak tak się nie dzieje i nie dzieje się to w jakiś bardzo zagadkowy sposób.…

Więcej

Sucharoteka albo ostatni taki festiwal kołobrzeski

Spektakl ma bawiąc uczyć, toteż pojawiają się w nim wstawki dydaktyczne obok niby-żartobliwych scenek (nic tak nie bawi jak wypadek samochodowy i powolne pogotowie oraz doktor robiący sobie jaja), swobodnie powiązanych osobą Dyrektora Wesołego Miasteczka (Seweryn Wieczorek) i dużej liczby jego dzieci…

Więcej

Très sympa

Młode wykonawczynie podobnie złagodziły mój wstępnie krytyczny osąd pomysłu na obsadzenie ich w roli chłopców. Były zabawne, ale nie karykaturalne i – gdy patrzę na to z perspektywy – bardziej prawdopodobne, niż byliby młodzi śpiewacy w roli młodzieńców.…

Więcej

Mechanika rozmowy

Czasem zastanawiam się, co musi się stać, żebyśmy wstali, krzyknęli, zaprotestowali, zaczęli działać? Często jesteśmy jak żaba, która, jeśli wrzucisz ją do wrzątku, wyskoczy. Ale jeśli pływa w garnku z zimną wodą, którą stopniowo podgrzewasz – ugotuje się.…

Więcej

Degradacja i wzniosłość

Szala wyraźnie przechyla się na korzyść zdecydowanego nieokrzesania, pogodnej niewiedzy i świadomego niedokształcenia.Ci, którzy przez setki lat musieli się wstydzić za swoje niezawinione felery i braki w wiedzy, teraz z zadowoleniem, a nawet pewną ostentacją okazują pogardę zgniłym inteligencikom.…

Więcej

Smutna komedia?

Bo choć Levin, a za nim Szczerski opowiada historię niby miłosną, już na wstępie wypadałoby raczej porzucić myśl o magicznych uniesieniach i metafizycznych wzlotach. W Jakisiu i Pupcze Levin bezlitośnie odziera mit miłości (zwłaszcza fizycznej) z grubej warstwy poezji, jaka wokół niego narosła.…

Więcej

Korowód profanacji łańcucha tabu w pokracznej formie prawdy

(Te erudycyjno-historyczne wstawki będą poręczne w dalszych wywodach na temat przedstawienia Jakuba Skrzywanka, proszę więc jeszcze o odrobinę cierpliwości, zaraz się nim zajmę.)Bardzo istotną decyzją Grotowskiego, która wynikła bezpośrednio z bacznego obserwowania przezeń kolejnych prezentacji Kordiana…

Więcej

Fotel bez prądu

Kto na nich zasiądzie – o własnych siłach już nie wstanie. To znaczy w ogóle nie wstanie, boć to fotele elektryczne. Po prawej stronie słup do przytroczenia doń ofiary, pobrzękują solidne łańcuchy, zwane w sklepach GS-u „krowiakami”. Obok nich kolekcja pejczów.…

Więcej

Siła tkwi w zespole

Jesteśmy głównie teatrem rozrywki i to nie może być postrzegane jako powód do wstydu. Nie mam nic przeciwko temu, żeby bawić ludzi na dobrym poziomie.…

Więcej

O pożytkach z podziału 2

Krok po kroku, debilizm po debilizmie, drzewo po drzewie, upokorzenie po upokorzeniu, obciach po obciachu, wstajemy z kolan i wychodzimy. I nie ma to tamto. Wyruszamy w step kompleksów, mgły mitomanii, tego wielowiekowego idiotyzmu na własne, suwerenne życzenie. Sami z siebie wyruszamy w step.…

Więcej

ŁKS czyta książki

Gotów byłem wstać, jak wstaje się do hymnu albo do niedzielnego recytowania Credo. I nie byłem w tym uczuciu osamotniony.…

Więcej
Bądź na bieżąco, dołącz do naszego newslettera
Dołączając akceptujesz naszą politykę prywatności oraz warunki korzystania z portalu zawarte w regulaminie.
Dziękujemy!
Oops! Coś poszło nie tak, spróbuj ponownie.
Przeczytaj
Świat
Nadesłane
Książki
Varia
Felietony
Historia teatru
Ludzie
Rozmowy
Opinie
Recenzje
Inne
Biblioteka RedakcjaPatronatyWspółpracaSzkołaKontakt
Znajdziesz nas też tu:
Facebook
Projekt „Ogólnopolski portal Teatralny.pl” jest finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programów MKiDN, priorytet TEATR
Logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Logo Krajowego planu odbudowy.Flaga Polski z tekstem Rzeczpospolita Polska.Logo Uni Europejskiej. Z tekstem: sfinansowane przez Unię Europejską. NextGenerationEU.
Powered by malto.digital
© 2024 wszelkie prawa zastrzeżone teatralny.pl
Regulamin
Ustawienia Cookies