“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Privacy Preferences
Niezbędne
Zawsze Aktywne
Te elementy są wymagane, aby umożliwić podstawowe funkcjonowanie strony internetowej.
Analityczne
Te elementy pomagają operatorowi strony zrozumieć, jak działa strona, jak użytkownicy wchodzą z nią w interakcję oraz czy występują jakiekolwiek problemy techniczne.
Odrzuć wszystkie pliki cookieZapisz preferencje
Nie masz konta? Zaloguj sięZarejestruj się
Recenzje
Opinie
Rozmowy
Ludzie
Świat
Felietony
Więcej
KsiążkiVariaNadesłaneBaza teatrówKalendarium
Regiony
Zachodniopomorskie
Wielkopolskie
Warmińsko-mazurskie
Świętokrzyskie
Śląskie
Pomorskie
Podlaskie
Podkarpackie
Opolskie
Mazowieckie
Małopolskie
Łódzkie
Lubuskie
Lubelskie
Kujawsko-pomorskie
Dolnośląskie
LInk do facebooka
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Wyniki wyszukiwania

Do widzenia

Anna Rączkowska. Katastrofa dzieli czas na przed i po. Nieważne, jak długo trwa, ostatecznie sprowadza się do uderzenia gromu. Huknęło, błysnęło, wywróciło porządek rzeczy. Gdy opadnie kurz, zaczynamy katastrofę analizować i interpretować. Widzimy jaśniej i szerzej, bo bez emocji.…

Więcej

Szczęśliwy, czy tylko zmęczony?

aktorów (Tomasz Nosinski, Bartosz Porczyk, Robert Wasiewicz, Ewelina Żak, Marta Zięba i Anna Wojnarowska), którzy śpiewają i grają na gitarach stworzone przez Brylewskiego kawałki oraz trzech profesjonalnych muzyków grających na perkusji (Artur Lipiński, Teodor Olter i Łukasz Wójcicki), kierowanych przez Bartka…

Więcej

Nie przewijaj, to są ważne sprawy!

Morderstwo (w) Utopii. scenariusz i reżyseria: Grzegorz Laszuk. muzyka i opracowanie muzyczne: Bartek Rączkowski. choreografia: Aneta Jankowska. scenografia i kostiumy: Ewelina Ciucha. reżyseria świateł: Karolina Gębska. wideo: Adrian Cognac i Magda Mosiewicz. obsada: Joanna Drozda, Monika Roszko, Jakub…

Więcej

„Obstrukcja umysłowa”

Roman Dmowski (nieautoryzowana biografia). tekst i dramaturgia: Anna Wojnarowska, Grzegorz Laszuk. reżyseria: Grzegorz Laszuk. muzyka: Bartek Rączkowski i zespół aktorski. wideo: Magdalena Mosiewicz i Adrian Cognac. ruch sceniczny: Weronika Pelczyńska, Aleksandra Osowicz. obsada: Monika Roszko, Anna…

Więcej

Teatr Srebrna Góra

Bartek Wielgosz. artykuły które mogą cię zainteresować. Inne Teatry. Bądź na bieżąco, dołącz do naszego newslettera. Przeczytaj. Inne. Biblioteka. Redakcja. Patronaty. Współpraca. Szkoła. Kontakt. Znajdziesz nas też tu: Facebook.…

Więcej

Nie taka znów

Po scenie kręcą się niespokojnie dwaj kolejarze (pianiści Bartek Szułakiewicz i Piotr Niedojadło), którzy za chwilę poprowadzą ten pociąg z dużym muzycznym wyczuciem i sporą dawką humoru.…

Więcej

Faszyzm. Reaktywacja

Powrót Tamary. reżyseria: Cezary Tomaszewski. scenografia i kostiumy: BRACIA Agnieszka Klepacka i Maciej Chorąży. światło: Jędrzej Jęcikowski. wizaż: Kacper Rączkowski. reżyseria światła, multimedia: Marek Kozakiewicz. obsada: Dominika Biernat, Marcin Pempuś, Sonia Roszczuk, Mateusz Smoliński, Marta…

Więcej

Antyprodukcyjniak

(wersja telewizyjna). scenariusz: Krzysztof Kopka. reżyseria: Jacek Głomb. scenografia: Małgorzata Bulanda. zdjęcia: Arkadiusz Tomiak. muzyka: Bartek Straburzyński. obsada: Małgorzata Urbańska, Zuza Motorniuk, Joanna Gonschorek, Anita Poddębniak, Ewa Galusińska, Magda Skiba, Katarzyna Dworak, Katarzyna…

Więcej

Profesor Zimbardo na bezludnej wyspie

Ale po prezentacji spektaklu, w którym jako performerzy wzięli udział: Kosma Tymek Kamiński, Julian Baranowski, Piotr Araszkiewicz, Jakub Grabowski, Jaś Bartosiak, Franek Gajtkowski, Bartek Werla, Nikodem Korzyniewski, Franek Brojek, ten opis wydaje się całkiem prawdopodobny.…

Więcej

Kołonotatnik 67: Kantor i Szyc czyli instrukcji obsługi Krakowa część druga

W czasach, kiedy zrobiono to zdjęcie, pan Bartek był tylko podróżnikiem, modelem i blogerem modowym o znaczącej ksywie Abażur. Odwiedzał. fashion weeki. w Nowym Jorku, Mediolanie, Paryżu i Łodzi. Pisał, że „jego życiową pasją jest zbieranie niepowtarzalnych doświadczeń i poznawanie ludzi”.…

Więcej

Marsz gwiaździsty

To, że reżyser Bartek Wyszomirski przeniósł akcję w bliżej niezdefiniowaną współczesność, nie może dziwić – to już całkiem stara praktyka teatralna, całkiem jak sam dramat.…

Więcej

Formuła fermentu

Konrad Imiela, Bartek Bartos, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu. Mirosław Kocur. Author. Reżyser teatralny, historyk i teoretyk teatru. Profesor na Uniwersytecie Wrocławskim i w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im.…

Więcej

Ćwiczenia ze świadomości

Ja, Sendlerowa. reżyseria: Ana Nowicka. tekst: Bartek Harat. muzyka: Adrian Konarski. scenografia i kostiumy: Monika Kufel. choreografia: Katarzyna Kleszcz. obsada: Alicja Czarnik, Aleksandra Konior, Monika Kufel, Łukasz Gawroński, Karol Śmiałek. premiera: 11.11.2018.…

Więcej

Could we start again, please

Bartek Warzecha. „Nieraz myślę: a gdyby tak zacząć życie na nowo? I to z całą świadomością? Gdyby jedno życie można było przeżyć, jak to mówią, na brudno, a drugie na czysto?…

Więcej

Czechow z Balcerowiczem w tle

Trzy siostry. przekład: Natalia Gałczyńska. reżyseria: Małgorzata Bogajewska. scenografia i kostiumy: Maciej Chojnacki. muzyka: Bartek Woźniak. ruch sceniczny: Wiktor Korszla. obsada: Anna Gajewska, Agnieszka Warchulska, Anna Szymańczyk, Paula Kinaszewska, Maciej Wyczański, Adam Ferency, Andrzej Blumenfeld…

Więcej

Raz do koła, raz do koła

Z jednej strony zamyka ją zagospodarowana przez czteroosobową orkiestrę (pianino: Lesław Skibicki, kontrabas: Anna Pawłowska, perkusja: Bartek Naumowicz, trąbka: Dominik Gawroński) estrada, z drugiej zaś, tuż przy sznurowni, potężny, okryty białym obrusem stół weselny z częstokołem pootwieranych butelek…

Więcej

Będzie z tego przebój

Bartek Warzecha. Niespełna tydzień przed premierą. Tramwaju zwanego pożądaniem. na łamach „Rzeczpospolitej” ukazał się wywiad z Bogusławem Lindą. Jacek Cieślak bez zbytnich ceremonii zapytał reżysera, jaka jest Blanche.…

Więcej

Bez celu

Piotr Pacześniak, Jakub Zalasa, Bartek Cwaliński.…

Więcej

Torben zbiera torby i leci na Marsa

Bartek Warzecha. A gdyby tak zacząć od początku. Zacząć gdzieś kosmicznie daleko. Na innej planecie. Na przykład na Marsie. Czy mielibyśmy szansę na lepszą przyszłość? Być może.…

Więcej

Dziewczynka w stroju diabełka

Za jednym z licznych ekranów-zasłon, na które puszczano projekcje, schował się czteroosobowy zespół muzyczny: Żenia Betliński, Michał Bocek, Dawid Majewski i Bartek Miarka.…

Więcej

Nie takie były intencje. A jakie były?Odpowiedź na list Mirosława Kocura

Bartek Warzecha. Panie Mirosławie, Długo wahałam się, czy i jak odpowiedzieć na Pański list. Uznałam jednak, że pozostawienie go bez odpowiedzi byłoby przyzwoleniem na tego typu „życzliwą korespondencję”.…

Więcej

Gustaw sporo kosztuje

Na scenie kłóci się Bartek z Bartkiem, Bartek z Gustawem i na odwrót. Który będzie silniejszy? Który wytrzyma do końca? Są momenty, w których muszę brać dodatkowy oddech, bo brakuje mi tchu, jakbym się topił – zwłaszcza w scenach wizyjnych. Nie mam więc jeszcze poczucia zrobionej roli.…

Więcej

Cztery flaszki płynu Żdanowa

Bartek Warzecha. W zamierzeniu mają to być uwagi na temat. Nastasji Filipowny. – ostatniej w 2013 roku jubileuszowej premiery Teatru Ateneum z okazji 85-lecia – ale najpierw słowo o działalności artystycznej Andrzeja Domalika zapisanej w annałach i w mojej pamięci. (Będzie nudno).…

Więcej

Czy wam się spodoba?

Wesołe kumoszki z Windsoru. przekład: Stanisław Barańczak. reżyseria: Jacek Głomb. scenografia: Małgorzata Bulanda. muzyka: Bartek Straburzyński. ruch sceniczny: Witold Jurewicz. obsada: Artur Nełkowski, Bartosz Bandura, Maciej Radziwanowski, Hubert Kułacz, Michał Anioł, Krzysztof Tuchalski, Jan Mierzyński…

Więcej

W gąszczu opowieści

Czarny ogród. wariacja sceniczna na motywach książki Małgorzaty Szejnert. scenariusz: Krzysztof Kopka. reżyseria: Jacek Głomb. scenografia i kostiumy: Małgorzata Bulanda. ruch sceniczny: Witold Jurewicz. muzyka: Bartek Straburzyński. obsada: Katarzyna Błaszczyńska, Alina Chechelska, Anna Kadulska, Dorota…

Więcej

K86/ Zasłonięte

Bartek Żurowski. Obiecałem swego czasu, że zajmiemy się w. Kołonotatniku. obywatelem Żurowskim, jak tylko zadebiutuje. No i mamy premierę. Może tylko półpremierę, bo powstała z tak zwanych środków własnych i zagrano ją ze dwa razy.…

Więcej

Strategie (nie)mówienia

Afryka. w reżyserii Bartka Frąckowiaka – nic nam o Afryce nie mówi. Opowiada o Naszej Afryce. Afrykanka (Sonia Roszczuk) jest uosobieniem naszej (nie)wiedzy o mieszkańcach Afryki.…

Więcej

Swoi, czyli obcy

Biesy. udramatyzował, Małgorzata Bulanda, budująca na scenie labirynt światłocienia, sugestywny kompozytor Bartek Straburzyński i choreograf Witold Jurewicz wyprowadzili bohaterów Dostojewskiego z XIX stulecia. Co prawda na scenie pobrzmiewają oryginalne artefakty jak.…

Więcej

Kordian, czyli Trąba

W barze naprzeciw gablot z teatralnymi plakatami pustki. Ostatni goście dojadają makaron w sosie ogórkowym. Fasolę po bretońsku. Surówki. Ściągam kapsel z soku, czytam rewers: „Jest jak jest!”. Wróżba czy przestroga? Patrzę na biegaczy.…

Więcej

Gdybym...

Dziady. scenariusz i reżyseria: Lech Raczak. muzyka: Jacek Hałas. scenografia: Bohdan Cieślak. ruch sceniczny: Bartek Raźnikiewicz, współpraca: Piotr Chudzicki. kostiumy: Natalia Kołodziej. światło: Krzysztof Urban. obsada: Helena Ganjalyan, Małgorzata Walas-Antoniello, Hubert Kułacz, Adam Kupaj, Paweł…

Więcej

Za, a nawet przeciw

Bartek Warzecha. Trochę historii. Jarosław Marek Rymkiewicz napisał ostatnią sztukę teatralną, Dwór nad Narwią. , w 1979 roku – w tym samym roku opublikował ją miesięcznik „Dialog” i odbyła się jej prapremiera w Teatrze Polskim w Szczecinie w reżyserii Janusza Bukowskiego.…

Więcej

Nie wydarzyło się nic ważnego

Bartek Warzecha. Zdanie to Jerzy Senator powtarza kilka razy. Przedstawienie. Miejski ptasiarz. we Wrocławskim Teatrze Współczesnym wymyśliła i wyreżyserowała dr Weronika Szczawińska, laureatka Paszportu „Polityki”. A było tak. Najpierw trzeba było się wdrapać na czwarte piętro.…

Więcej

Rozum i upiory

Bartek Warzecha. Teatr Janusza Wiśniewskiego zawsze miał swoich gorących zwolenników, jak i zdecydowanych przeciwników. Rzadko pozostawiał widzów obojętnymi. To teatr formy, plastycznego skrótu, apsychologiczny, z udziałem aktorów „nakręconych” niczym lalki i uruchomionych na scenie przez reżysera.…

Więcej

Przeciwko baśni

Bartek Warzecha. Niezależnie od zmian, jakie zachodzą we współczesnym świecie, baśnie pozostają dla dzieci jednakowo ważne. Potrafią ich słuchać z uwagą i skupieniem. Następujące po sobie obrazy baśniowe porządkują świat i pomagają dziecku go rozpoznać, przeżyć jako dobre doświadczenie.…

Więcej

Nie być jak Pinokio

Bartek Warzecha. Jak to jest, żyć w cieniu starszego brata? Choć niegdyś uchodził on za ladaco, kłamczucha z długim nosem, to ostatecznie ukończył szkoły i „wyszedł na ludzi”, a nawet zrobił karierę u Disneya.…

Więcej

Kołonotatnik 31: Królewna Grudkowego Kosmosu

Wśród niepokazujących żadnych przedstawień podczas Forum młodych studentów reżyserii uwagę moją zwrócił obywatel drugiego roku Bartek Żurowski, który pokazywał siebie. Aspiracja do kategorii. kalos kagathos. bywa współcześnie zastępowana raczej dążeniem do bycia ikoną mody.…

Więcej

Na czubkach palców

Barter, fot. Maciej Zakrzewski. Eugenio Barba niegdyś napisał, że „dwadzieścia lat dla grupy to tak jak sześćdziesiąt lat w biografii jednostki”. Z prostej arytmetyki wynika, że do Wrocławia miał przyjechać stupięćdziesięcioletni nestor. Starzec w wieku matuzalemowym.…

Więcej

Nie zabijaj, nie cudzołóż

Dekalog. reżyseria: Tian Gebing. dramaturgia: Michał Buszewicz. scenografia i kostiumy: Justyna Łagowska. muzyka: Piotr Kurek. wideo: Bartek Zapart. obsada: Małgorzata Gałkowska, Grzegorz Grabowski, Katarzyna Krzanowska, Błażej Peszek, Paulina Puślednik, Krzysztof Stawowy, Yanan Wang/ Magdalena Herman-Urbańska…

Więcej

Szkoda kota

Bartek Warzecha. Zapowiadało się obiecująco. Wysmakowany program, który widz Teatru Guliwer dostaje do ręki, przypomina książeczkę dla dzieci z dawnych lat, ręcznie składaną, z ruchomymi elementami.…

Więcej

Duch opowieści

Bartek Barczyk. Pewna szczególna przyjemność płynie z opowiadania i słuchania po raz kolejny tej samej historii.…

Więcej

Pod mikroskopem

Bartek Warzecha. Co dokładnie wydarzyło się cztery lata temu nad Czarnym Jeziorem, tego właściwie do końca nie wiemy.…

Więcej

Ludzie pałacu

Bartek Warzecha. Prawie pusta, pozostająca w półmroku przestrzeń, pokryte grzybem ściany, drzwi. Monumentalna surowa sala sprawia wrażenie miejsca odciętego od rzeczywistości.…

Więcej

Inne historie: Nalberczak, opuść ramiona!

Baranek drżał na całym ciele, kiedy się do niego przytuliłam. Długo myślałam, zanim napisałam to zdanie. I jeszcze dłużej wpatrywałam się w nie, kiedy już było gotowe. Dlaczego? Czemu ten baranek, jego bezradne drżenie jest dla mnie tak ważne? Bo on teraz drży zamiast mnie?…

Więcej

Krajobraz po klęsce

Bartek Barczyk. „Bądź więc cierpliwy. Zaczynamy działać” – mówi Szekspirowski Klaudiusz do Laertesa w scenie pierwszej aktu piątego. Hamleta. W dramacie jeszcze sporo się zdarzy, ale te właśnie słowa zamykają przedstawienie Bartosza Szydłowskiego.…

Więcej

Nic mniej pewnego od uwodzenia

Uwodziciel. tekst, reżyseria, projekcje: Katarzyna Warnke. scenografia: Magdalena Hueckel, Katarzyna Warnke. kostium: Bartek Michalec/Zuo Corp. muzyka: DJ Lenar. obsada: Anuszka Konieczna. premiera: 06.02.2014. TAGI: Katarzyna Warnke, Magdalena Hueckel, Anuszka Konieczna, Warszawa, Nowy Teatr.…

Więcej

Umarłe miasto nareszcie w Warszawie

Georgesa Rodenbacha. kierownictwo muzyczne: Lothar Koenigs. reżyseria: Mariusz Treliński. scenografia: Boris Kudlička. kostiumy: Marek Adamski. choreografia: Tomasz Wygoda. reżyseria świateł: Marc Heinz. projekcje video: Bartek Macias. obsada: Jacek Laszczkowski, Marlis Petersem, Michał Partyka, Tomasz…

Więcej

Powder her face

Powder Her Face. libretto: Philip Hensher. dyrygent: Alejo Pérez. reżyseria: Mariusz Treliński. scenografia: Boris Kudlička. kostiumy: Marek Adamski. światła: Felice Ross. dramaturg: Krystian Lada. choreografia: Tomasz Wygoda. projekcje wideo: Bartek Macias. obsada: Allison Cook, Peter Coleman-Wright…

Więcej

Pogoda dla bogaczy

Bartek Barczyk. O czym można dziś opowiadać, realizując adaptację. Wielkiego Gatsby’ego. , najkrótszej z powieści Francisa Scotta Fitzgeralda, która ukazała się 10 kwietnia 1925 roku i która jako jedna z pierwszych mówi o micie amerykańskiego snu?…

Więcej

Ćwiczenia z sieroctwa

konstrukcje i wykonanie scenografii: Pracownia Ślusarska Robert Calikowski. muzyka: Henryk Mikołaj Górecki, III Symfonia. ruch sceniczny: Eryk Makohon. obsada: Karolina Bondaronek, Anna Kamykowska, Paulina Lasyk, Martyna Malcharek, Grażyna Srebrny-Rosa, Justyna Wójcik, Marta Zoń, Sławek Bendykowski, Bartek…

Więcej

Świat pomalowany na czarno

Bartek przysiada się do Matyldy i pyta ją, czy pamięta, co robiła w nocy z 26 na 27 stycznia. Ona, jako aktorka Matylda, odpowiada mu, że przecież jest 14 stycznia, czy więc pyta ją, co robiła prawie rok wcześniej. Ta część sceny jeszcze przypomina przyjacielską pogawędkę dwojga znajomych.…

Więcej

Dośrodkowanie

Bartek Warzecha. Dla jednych wizyta w teatrze to przede wszystkim kontakt ze sztuką. Dla innych – szansa na doświadczenie wspólnoty. Oczywiście i jedno, i drugie może, a nawet powinno, występować jednocześnie. Trudno bowiem wyobrazić sobie teatr bez sztuki lub bez wspólnoty.…

Więcej

Pomieszanie z poplątaniem

Bartek Barczyk. Gopła już nie ma – zamiast jeziora widzimy wyschniętą sadzawkę, z której wystają gipsowe nogi. Wokół zalegają śmieci; nie mamy wątpliwości, że człowiek zniszczył już naturę w okolicach Gniezna, a pewnie i wszędzie tam, dokąd dotarł.…

Więcej

Szczęśliwe dni: 20 stycznia

Skrzyknęliśmy się z koleżeństwem z „Poznańskiego Przeglądu Teatralnego” (Ewa Piasecka, Bartek Żurawiecki) i napisaliśmy list w obronie Leszka. Potem jego przedstawieniu poświęciłem obszerny tekst w „Teatrze”; i to chyba w związku z tym tekstem mieliśmy długą rozmowę „po duszam”.…

Więcej

Słowo Szeli

Bartek Warzecha. Na katowicką scenę wkroczył Jakób Szela – jednakże nie ten z. Wesela. Wyspiańskiego, krwawy oprawca szlachty, a Szela buntownik i rewolucjonista, upominający się o społeczną sprawiedliwość. Takim bowiem przedstawił go Bruno Jesieński w swym poemacie z 1926 roku.…

Więcej

Monotonia krzyku

Bartek Warzecha. Jacek Kaczmarski – lekcja historii. w Teatrze Ateneum. Frenetyczne brawa parokrotnie zapraszają wykonawców na scenę. W wyciszonym telefonie czeka już „I jak?” od M. „Znów sama w loży szyderców” – odpowiadam.…

Więcej

Rozmazywanie

Bartek Warzecha. Jest ich sześcioro. Cztery kobiety i dwóch mężczyzn. Chodzą nieco bezradnie dookoła sali i klaszczą w dłonie. Każdy przedstawia się jako Elena Greco, bohaterka głośnego cyklu powieści o byciu kobietą w Neapolu.…

Więcej

Gardzienice revisited

Wybrałem się do Gardzienic z grupą studentek i studentów, skupioną wokół wydawanego przez nas wtedy miesięcznika „Poznański Przegląd Teatralny”, a Bartek, obdarzony polemiczno-sarkastycznym temperamentem (o czym się do dzisiaj dowodnie przekonujemy), podjął się ochoczo spisania naszych wrażeń – absolutnie…

Więcej

Krwawe sny Króla Rogera

Szymanowski, Jarosław Iwaszkiewicz. kierownictwo muzyczne: Grzegorz Nowak. reżyseria: Mariusz Treliński. scenografia: Boris Kudlička. kostiumy: Konrad Parol. charakteryzacja: Waldemar Pokromski. choreografia: Tomasz Jan Wygoda. reżyseria świateł: Marc Heinz. dramaturg: Piotr Gruszczyński. projekcje wideo: Bartek…

Więcej

Kra krę mija

Bartek Zalewski. Siłą napędową spektaklu. Dance Mom. Wojciecha Grudzińskiego jest rytm. To on organizuje rytualny porządek sceniczny, w który wpisana zostaje intymna relacja choreografa z własną matką.…

Więcej

Spotkania

Bartek Warzecha. Siadajcie, pszczoły! – opiekunka przekrzykuje rwetes. Zgraja niechętnie rezygnuje z pozycji wyprostowanej. Opadając na fotele, żegna się z nadzieją, że odkryje tajemnicę – co jest w tej czarnej dziurze, która nagle pojawiła się na scenie.…

Więcej
Bądź na bieżąco, dołącz do naszego newslettera
Dołączając akceptujesz naszą politykę prywatności oraz warunki korzystania z portalu zawarte w regulaminie.
Dziękujemy!
Oops! Coś poszło nie tak, spróbuj ponownie.
Przeczytaj
Świat
Nadesłane
Książki
Varia
Felietony
Historia teatru
Ludzie
Rozmowy
Opinie
Recenzje
Inne
Biblioteka RedakcjaPatronatyWspółpracaSzkołaKontakt
Znajdziesz nas też tu:
Facebook
Projekt „Ogólnopolski portal Teatralny.pl” jest finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programów MKiDN, priorytet TEATR
Logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Logo Krajowego planu odbudowy.Flaga Polski z tekstem Rzeczpospolita Polska.Logo Uni Europejskiej. Z tekstem: sfinansowane przez Unię Europejską. NextGenerationEU.
Powered by malto.digital
© 2024 wszelkie prawa zastrzeżone teatralny.pl
Regulamin
Ustawienia Cookies