“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Giulio Cesare/Juliusz Cezar, reż. Włodzimierz Nurkowski, Warszawska Opera Kameralna
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Händel w dzisiejszym świecie

Händel w dzisiejszym świecie
Każdy Juliusz Cezar oglądany w Warszawie na przestrzeni ostatnich lat był zupełnie inny.
Jentl, chłopak z jesziwy, reż. Arkadiusz Klucznik, Teatr im. Aleksandra Seweruka w Elblągu.
Anna Jazgarska
Recenzje

Dlaczego?

Dlaczego?
Jentl to kilka naprawdę pięknie skomponowanych scen, wśród nich tą najmocniejszą jest z pewnością niezgoda głównej bohaterki na wyłączenie jej z pożegnania ukochanego ojca.
Matka, reż. Anna Augustynowicz, Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

W imię Matki

W imię Matki
W swej inscenizacji Matki Anna Augustynowicz ogranicza do minimum wątki katastroficzne, którymi podszyty jest dramat Witkacego.
Płaksy (HABACHIANIM), reż. Łukasz Kos, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Magda Piekarska
Recenzje

Ze śmiercią im do twarzy

Ze śmiercią im do twarzy
Łukasz Kos wraca do Legnicy i do Hanocha Levina zarazem – cztery lata temu, wyreżyserował streamingownane czytanie Wszyscy chcą żyć, teraz na żywo wystawia Płaksy.
Romeo i Julia, reż. Jan Klata, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
Mirosław Kocur
Recenzje

Kinomural na cmentarzu

Kinomural na cmentarzu
KinoMural Klaty, Kaczmarka i Berkowicza nie przemienił się w porywający spektakl teatralny. Technologia i nagrobki zmarginalizowały żywych ludzi na scenie.
Serce ze szkła. Musical Zen, reż. Cezary Tomaszewski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, STUDIO teatrgalerią w Warszawie
Zuzanna Berendt
Recenzje

Jak to zrobić, żeby być szczęśliwą

Jak to zrobić, żeby być szczęśliwą
W krakowskim Sercu ze szkła. Musicalu Zen najbardziej wzruszyło mnie to, co rozpoznaję jako jakość charakterystyczną zarówno dla twórczości Tomaszewskiego jako inscenizatora, Hartung-Wójciak jako dramaturżki i reżyserki.
Balladyna. Kryminalne zagadki stolicy, reż. Joanna Zdrada, Teatr Rampa w Warszawie
Szymon Kazimierczak
Recenzje

Brokatowa plama

Brokatowa plama
Balladyna z Targówka usiłuje mówić do kilku grup naraz, przeplatając kod przeznaczony dla pokolenia VHS-ów, kodem pokolenia TikToka.
Legendarium, reż. Roksana Miner, Teatr Lalek Arlekin im. Henryka Ryla w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Legenda drogi

Legenda drogi
Legendarium w Arlekinie nie jest spektaklem samowystarczalnym – potrzeba pewnej wiedzy o wykorzystanych tu opowieściach, aby ułożyć go sobie w całość.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Publika wymasowana

Dawno nie widziałem w teatrze takiego nagromadzenia opartych na stereotypach tanich grepsów, jakby żywcem wziętych z kiepskiego kabaretu, odżywianego bezrefleksyjnym, pełnym samozadowolenia rechotem „publiczki onej sobaczej”.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Joanna OstrowskaPrzy drzwiach otwartych – rzecz o chorobie
Kamila PeltzPowrót Tinkera
Małgorzata KomorowskaFrustracje w krainie czarów
Janusz MajcherekSzczęśliwe dni: 4 stycznia
Łukasz DrewniakK/330: Gospodarka Obiegu Zamkniętego
Juliusz Tyszka Galowa żmudność

Bądź na bieżąco