Opinie | Portal Teatralny.pl

Kołonotatnik 64: Nie ze mną te numery

Przez polskie teatry idzie tsunami. Wszędzie konkursy na dyrektorów albo wiszące w powietrzu bezkonkursowe nominacje.

Krzysztof Kopka

To coś, co ginie podczas interpretacji

Trzeba w związku z tym myśleć o innym sposobie nauczania reżyserii. Dzieło literackie nie będzie już zadaniem dla scenicznej interpretacji. Stanie się pretekstem dla autonomicznej wypowiedzi artysty teatru.

Kołonotatnik 63: Syria i jej „teatry śmierci”

Zanim znikną ruiny Palmyry stały się scenerią przerażającego spektaklu. Celowo rozegranego właśnie tu. W antycznym teatrze.

Janusz Majcherek

Zrzędność i przekora: Do Ireny tęskność na lato

Podczas jubileuszowych pogwarek wspominaliśmy Irenę Jun, która nie dość, że w ruchu recytatorskim czy szerzej – w dziedzinie sztuki mówienia od dawna cieszy się najwyższym autorytetem, to jeszcze sama jest wcieleniem poezji.

Kołonotatnik 62: Stara szekspirowska młodość

Trela z premedytacją kontynuuje rolę Berengera z Król umiera czyli Ceremonie Ionesco. Wtedy wraz ze śmiercią bohatera kończył się cały świat i przedstawienie a tu Lear musi zrozumieć, że świat będzie istniał dalej, tyle że już bez niego.

Maciej Wojtyszko

Fascynujący Zapasiewicz

Trzy lata, ale trzy lata takie lata 81-83 to ważne lata w historii Wydziału Reżyserii. Zbigniew Zapasiewicz uchronił wszystko, co pozostawili Jego poprzednicy, i dołożył swoją cegiełkę do tradycji Schillera, Korzeniewskiego, Axera.

Izabella Cywińska

Inne historie: Teatr z autobusu, czyli moje kaliskie przygody aktorskie i samochodowe

Inne historie: Teatr z autobusu

Byłam już drugi rok dyrektorem Teatru Bogusławskiego w Kaliszu. Maciek Prus był moim najbliższym współpracownikiem i obok mnie głównym reżyserem w zespole. Bardzo się lubiliśmy i trochę rywalizowaliśmy, przygotowując kolejne premiery.

Mariusz Bieliński

Czego robić nie należy

Otóż o ile dobrze pamiętam, a dobrze pamiętam, było to w toalecie. Natknąłem się w niej na Grzegorzewskiego. „O czym pan chce zrobić to przedstawienie?”. Na co on spojrzał na mnie uśmiechając się i powiedział: „Panie Mariuszu, nie należy się ograniczać”.

Juliusz Tyszka

Co się we mnie ze mną stało w związku z dwudrzwiową szafą w żółtym kolorze

Coś we mnie zawrzało, zawyło i zaskomlało.

Joanna Ostrowska

Po jaką cholerę dręczyć dzieci teatrem?

Dlaczego teatr dla dzieci, a jeszcze bardziej – teatr robiony z dziećmi, tak często nie jest dla nich zajmujący?

Piękna wieś pięknie płonie…

Domniemane kulisy i możliwe konsekwencje niesławnej politycznej demonstracji na widowni Starego Teatru.

Anna Tytkowska

Festiwale, festiwale, festiwale…

Festiwale tak wrosły w nasz pejzaż teatralny, że przestaliśmy się zastanawiać nad ich fenomenem: ideowymi i ekonomicznymi podstawami, funkcjami, społecznymi śladami. Jeśli wierzyć internetowej wyszukiwarce festiwali na e-teatrze, w roku 2013 odbędzie się łącznie ponad 275 różnoimiennych imprez teatralnych, zorganizowanych w tzw. formacie festiwalowym.