Magdalena Drab na scenie Lubuskiego Teatru reżyseruje Marzenie Nataszy. Monodram o dziewczynie z bidula, którą pragnienie miłości prowadzi do tragicznej w skutkach obsesji.

Moim moralnym obowiązkiem jest głośno trąbić o tym, co się dzieje. I robić to przy każdej okazji, bo każda godzina, doba, stopień w dół skali Celsjusza zmniejszają szanse uchodźców na przeżycie. Rozmowa z Aleksandrą Listwan, aktorką Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy.

Nosexnosolo Jakimiak powinno być grane do końca świata. Tego świata, w którym komuś przechodzi jeszcze przez myśl, że wysoka pozycja w zawodowej hierarchii może dawać prawo do upokarzania innych.

Początek Głosów nowej Białorusi, premierowej produkcji Teatru im. Heleny Modrzejewskiej, brzmi przekornie wobec polityki legnickiej sceny i w kontekście samego spektaklu.

Grzegorz Bral bierze się za dramat Tadeusza Różewicza. I na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu ginie pod stosami makulatury.

Sięgając po nieco zapomnianą nowelę Słowo las znaczy świat Ursuli K. Le Guin, Weronika Szczawińska i Piotr Wawer jr. odkrywają jej aktualny potencjał.

Mogę powiedzieć, że wierzę, że festiwal ma przyszłość i że będzie się rozwijał. Rozmowa z Krystyną Meissner, pomysłodawczynią, twórczynią i dyrektorką Międzynarodowego Festiwalu Dialog Wrocław.

Najważniejsze, co można powiedzieć po zakończonym w niedzielę, jubileuszowym, dziesiątym Międzynarodowym Festiwalu Dialog Wrocław, to, że impreza przetrwa.

Tegoroczną edycję od poprzednich poza bezpiecznym, nie budzącym kontrowersji wyborem propozycji repertuarowych różni i to, że przestała być przedsięwzięciem dostępnym dla szerokiej widowni.

Przychodzę do teatru z dziedzictwem wszystkiego, co było tu robione przez lata, z misją kontynuacji tej wizji. Rozmowa z Agatą Grendą, dyrektorką Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.